Burada basının ne kadar tesirli olduğunu anlatmak için bir misal vermek istiyorum. 1960 yılına doğru, yani Üstad Hazretleri’nin vefat yılına doğru tarikat ehli olan üvey pederim Isparta'da Bediüzzaman Said Nursî diye bir zattan bahsederek büyük bir âlim diye anlatmış ve ziyaretine gitmenin çok iyi olacağından bahsetmişti. Fakat o sıralarda İzmir'de tirajı yüksek dört gazete vardı.
Yeni Asır (halâ var) Demokrat İzmir (Hiç demokrat değil) Ege Ekspres (ılımlı) ve Sabah Postası (tam solcu) fakat hepsi de Risale-i Nur ve Üstadın aleyhinde. İşte o gazetelerin yaptığı menfi propagandalarına aldandığımız için Hazreti Üstad'ın ziyaretine gidemedik. Bunun ne büyük bir kayıp olduğunu hepimiz biliyoruz.
Üstad Hazretleri’nin vefatından hemen sonra Nur Talebeleri arasında neşriyatın ehemmiyetine inanan kimseler tarafından 1962-1963–1964 yıllarında neşriyat hareketleri faal bir hâle gelmeye başladı. İzmir'de çıkan "Zülfikar" gazetesinin yayını yasaklanınca "Uhuvvet" olarak devam etti. Onun yayını da durdurulunca yayın hizmetleri İttihad – Yeni Asya – Yeni Nesil – Tasvir ve 1990'dan sonra yine Yeni Asya olarak çıkmaya başladı ve ellinci yılını doldurarak ikinci elli yıla şan ve şerefle devam etmekte.
İlk olarak Konya’da Mustafa Kırıkçı, "Bediüzzaman" isimli haftalık bir gazete çıkarmaya teşebbüs etti. Fakat ilk sayısı mahkeme kararıyla toplatıldı. Arkasından "Bediülbeyan" diye yine haftalık bir gazete gündeme geldi. O da devam etmedi.
Bu arada Ankara'da "İhlâs" gazetesi yayına başladı. Meşveretlerin sonunda İzmir'de haftalık "Zülfikar" Gazetesi çıkmaya başladı. Zülfikar Gazetesi’nin isim babası Hazreti Üstad'ın talebelerinden Ahmet Feyzi Kul Ağabeydir. Çıkaranlar ise Muzaffer Deligöz, Mehmet Kutlular ve emeği bulunan serdengeçtiler.
Fakat Zülfikar Gazetesi’nin her sayısı toplatıldığı için yeni bir gazeteye ihtiyaç duyuldu, çünkü malûm basın organlarının bugün olduğu gibi o günlerde de yalan ve iftiraya dayanan haberlerine cevap verebilmek için mutlaka bir yayın organına ihtiyaç vardı. Uhuvvet Gazetesi bu düşüncelerle Zübeyir Gündüzalp Ağabeyin de içinde bulunduğu bir meşveret heyeti tarafından çıkarılma kararı alındı.
O günkü gazetelere baktığımızda, birinde rahmetli Hüseyin Çağdır, diğerinde rahmetli Muazzam Özçınar genel yayın yönetmeni olarak görünüyordu. Bunları da bu ağabeyler gülerek anlatırlardı.
Tabiî bunlarda, yani neşriyat hizmetinde muvaffak olamayacağımızı zannedenler ve bu hizmete taş koymak isteyenler çok kötü yanıldılar. Çünkü o gün başladığımız Risale-i Nur'un hakikatlerine uygun mukaddes neşriyat hizmetine ikinci elli yılımızda da şan ve şerefle devam edeceğiz inşaallah.