Yönetim değil kulüp politikası

Son zamanlarda Trabzonspor’daki en temel sorunlardan biri her yönetim döneminde birbirinden çok farklı politikalar izlenmesi ve doğal olarak hiçbirinin bir sonuca varmamasıydı. Kimi altyapıyı bir yük olarak gören hocalarla çalıştı, yetenekler Türkiye’nin çeşitli yerlerine savruldu, kimi altyapı işine uyandığında artık görev süresinin sonuna çoktan gelmişti. Bazı politikalar geçiş süreci bırakmaksızın sertti, bazıları da aşırı romantik. Hal böyle olunca bugünlere kadar gelindi.

Geri adım atmamak değerli

Şimdi Başkan Ahmet Ağaoğlu ve firesiz tüm ekibi aynı noktada birleşmiş, tek ses tek yumruk olmayı başarmış durumda. Bu zaten başlı başına bir gelişme. Neden derseniz, yakın geçmişteki tüm yönetimlerde krizler yaşanmış, doldurulması zor çatlaklar ortaya çıkmıştı. Şimdi bir öze dönüş projesi kapsamında yola devam ediliyor. Bunu söylemek, Trabzonspor’un ve Trabzon’un bir madem olduğunu belirtmek öyle çok üstün zeka olmayı gerektirmiyor aslında. Ancak verilen vaatlerin arkasında durmak, harfiyen uyup geri adım atmamak bir o kadar değerli. Şu ana kadar yönetim bu sınavı da iyi vermiş durumda ama yine de beklemek ve devamlılığını izlemek gerekiyor şüphesiz.

Geleceğin kurtuluşu...

Ve en değerlisi... Bu altyapı meselesinin, ekonomik dönüşümün, yetiştirip satmanın ve hemen yerine koyabilmenin, böylece yarışırken aynı zamanda bir yetiştirici de olmanın yönetim değil, kulüp politikası olması şart. Ahmet Ağaoğlu görev yaptığı sürece görünen o ki ısrar edecek, fırsat verecek, fırsat verecek hocalarla çalışacak. Yetmez, Trabzonspor’un bunu bir misyon olarak görmesi ve geleceğini bu temeller üzerine inşa etmesi geleceğinin kurtuluşu demektir.