En çok tartışılan konu…

Herkesin aklındaki sorudur, çocuğa ayrı oda mı yapmalı?

Yoksa yanımızda mı yatmalı?

Herkes bir fikir verir. Herkes araştırır.

İşte merak edilen bu sorunun EN GÜVENİLİR yanıtı… Yazdıklarımı okuyunca kafanızdaki soru işaretleri cevabını bulacak.

Hiç tanımadığı bir dünyaya adım atan çocuk güvenle bağlanabileceği birine muhtaçtır. Ve bu kişi "anne" dir. Anne kokusu, annenin teni, sesi çocuğun kendini güvende hissetmesini sağlar. Daha doğar doğmaz başka odada yatmaya mahkum edilen çocuk ya da odası ayrılmamış ama beşiğinin kenarları güya uyku setinin takımı diye tamamen kapatılmış dolayısıyla annesini göremeyen çocuk kendini güvende hissedemez.

Bu konuda uzman pedagog Adem Güneş "Her ne kadar çocuğu emniyetli tutmak üzere planlansa da böylesi yataklar çocuğun ruh sağlığına uygun değildir. Zira çocuğun anneye ulaşmasına engel oluşturur. Halbuki korktuğunda, ürktüğünde, kaygılandığında hemen annesine erişebilecek kolaylıkta olmalıdır bebeğin yatağı." diyerek mevzuyu en güzel şekilde izah etmiş.

Hal böyle olunca sırf "ayrı yatmaya alışsın, çok kucağa alışmasın" gibi batıya ait çocuk yetiştirme usulleriyle çocuk yetiştirmeye çalışmak minik yavrularımıza eziyet etmekten başka bişey değildir.

Zira batılı toplumlarda aile mefhümü bizdeki gibi algılanmadığından "ağlaya ağlaya uyur" zihniyeti hakimdir. Oysa sırf alışsın diye ağlaya ağlaya uyumaya bırakılan bir çocuk duygusal yoksunluk yaşar ki; duygusal yoksunluk telafisi en zor olan yoksunluktur.

Bu sebeple çocuklar Pedagog Adem Güneş'in dediği gibi;

Çocuğun 2 yaşına kadar anneyle aynı yatakta (anne kendinden eminse yani uykusu hafifse) 4 yaşına kadar da aynı odada fakat farklı yatakta yatması, odası ayrılacaksa 4 yaşından sonra ve çocuk hazırsa ayrılması gerekir.

Geleceğin çiçekleri geçmişin kökleriyle beslenir. Bizim yavrularımız, çiçeklerimiz de batı kültürüyle değil de kendi kültürümüzle yetişmelidir ki geleceğimiz sağlam olsun. Konu ile alakalı görüş ve önerilerinizi asudeusluer68@gmail.com adresinden bildirebilirsini