Muazzam bir deryanın kıyısında, yarım asırlık birikimin yanıbaşındayım. Hayatımı onda ördüm, onda dokudum. Rengârenk, iplik iplik nakışları dünyamı renklendirdi. Çok sesli iklimi, havamı temizledi. Varlığı hep büyük bir güç oldu arkamda, dayanağım oldu. Neden mi?

Gücünü inandığı değerlerden, demokrasiden, insan haklarından, hukuktan, adaletten alan Yeni Asya, bu değerlerine bağlılığını her fırsatta gösterdi. Söyledikleri ve icraatları arasında hiç tezat olmadı. Risale-i Nurlar’ın medyadaki dili olmak gayesiyle yola çıktı ve yolundan zerre miskal ayrılmadı. Pekçok hizmetleri deruhte etti. Pekçok hukuk mücadelesini kazandı. Kiminde yalnızdı, kiminde yapayalnız... Ama bu yalnızlık onu yolundan çevirmedi, değerlerinden saptırmadı. Hukuka ve müsbet hareket çizgisinin muzafferiyetine yürekten inandı. Mazlûmun kimliğini sormadı, görüşüne bakmadı. Kurulan tuzakları boşa çıkardı.

Pek çok konuda ezber bozdu. Risale-i Nurlar’a hayatın içinden, tam ortasından baktı, baktırdı. Biz bunu Risale-i Nur’a göre nasıl anlayalım, yorumlayalım endişesini hiç yaşatmadı okurlarına. Hep isabet etti, işlevselliğini yitirmedi. Mert oldu, mertçe yaşadı. İnanmadığını aktarmadı. Okuyucusuyla büyüdü, güçlendi. İstibdadın her türlüsüne karşı çıktı, meşrûtiyeti savundu. Kin, intikam, öç alma duygusu gütmedi. Milleti provoke etmeye yönelik hiçbir haberi gazete sayfalarına taşımadı.

Yeni Asya’yı marka yapan sebepler çok elbette. Onun gücünü arkamızda hissettiren sebepler de çok. Okuyucusuyla aile olabilmek, gazeteyle gönüllere girmek, kendini sahiplendirmek her gazetenin harcı değil. Bir yüreğe dokunmak, bir cana can olmak ve kupkuru bir gönülden gökyüzüne kelebekler uçurmak ne kadar aziz bir hâldir kimbilir.. İnsanı sevgiyle tutan, sevgiyle de tutulur. Yeni Asya’nın okuyucusuyla kurduğu bu bağ, elbette yadsınamaz. Yeni Asya adını her gördüğümüzde yüzümüze yayılan istemsiz tebessüm, çok şey anlatıyor.

Hani insan çok sevinince eli ayağına dolaşır, ne diyeceğini bilemez ve düzgün cümle kurmayı beceremez ya! Yarım yüzyıllık bir birikimi, bir markayı, ailemi anlattığım şu satırlarımdaki kırık döküklüğü de buna verin lütfen. Yeni Asya deyince kalem elden düşüyor, lâl oluyorum. Keşke daha çok anlatabilsem, daha çok yüreği gazetemle tanıştırabilsem ve bu iklimden istifade etmelerine sebep olabilsem... 

 Yeni Asya’m! 51 yıllık parlak geçmişini anlatmaya kelimelerim yetmez. Coşkumu, heyecanımı, sevincimi anlatmayı zaid görüyorum. Zira sen benim ruhumu okuyorsun. Ama şunu diyebilirim ki, ikinci 50 yılında da seninle olmak, bu ailede nefes almakla iftihar ediyorum. Rabbim bu hâl üzere ömrümü itmâm eylesin.

Yeni Asya’m! Doğum günün kutlu olsun. Nice yıllara, yine değerlerimizle birlikte inşallah.

Yolun açık olsun...