Varta, engelli maaşları, aşılama

Spinal Müsküler Atrofi (SMA) hastalarının durumu, uyduruk gündemlerin işgal ettiği günler hariç, aylardır kamuoyunun gündemini bir hayli meşgul ediyor. İyi ki de ediyor yoksa bu çocuklarımız yalnız dünyalarında sessiz sedasız yok olup gidecekler. İşin en güzel tarafı ise konunun kamuoyu önünde enikonu tartışılması sayesinde toplumunda konu ile ilgili bilgi sahibi olması oldu. Konuya dair söz söyleme yetkisinin en yüksek makamında oturan kişiden umut verici sözler beklerken, o, sözü aldığında mevzuyu ucuz siyaset malzemesi yapınca mevzu haliyle sulandı. Bir konunun ciddiyetinden kopartılması isteniyorsa siyasetin kısır çekişmelerine kurban edilmesi yeter zaten. Orada, asıl mevzu bahane, muktedirleri memnun etmeye endeksli, yılışık, yalanlarla dolu tartışmalar döner de durur. Serinkanlı, korkusuz ve objektif konuşma ve tartışma kültürü bir hayli zamandır hayatımızdan çıktı gitti. Ölümcül pandemiye dair konular bile doğru dürüst ele alınmıyor. Derin kutuplaşma, siyasal ve sosyal hayatımızın en büyük sorunu haline gelmiş durumda. Birinin ak dediğine diğeri kara diyor. Yaşı, birikimi, iddiaları ne olursa olsun siyasetçilerimizin en büyük meziyeti her şeyi sıradanlaştırmak ve özünden koparıp mahiyeti belirsiz yerlere sürüklemek oluyor. Ama olsun, biz, “dört nala gelip uzak Asya’dan, Akdeniz’e bir kısrak başı gibi uzanan” memleketin sahipleri, bu vartayı da atlatırız elbet.

YAŞLI VE ENGELLİ AYLIKLARINDA ARTIŞ

Engellilerinkiyle beraber yaşlı, engelli yakını aylıkları ve kronik hastalık yardım miktarları zam aldı. Tabii ki bu zamlar yine devede kulak kaldı. Yeni durumda yaşlı aylığı 763 TL, yüzde 40 ila 69 engelli aylığı 609 TL, yüzde 70 ve üzeri engelli aylığı 914 TL, engelli yakını aylığı 609 TL oldu. Çalışma Bakanı Selçuk bu zamları duyurmadan günlerce önce “yoksulluğu bitirdiklerine” dair açıklama yapmıştı. Çok şaşırmakla beraber, milletçe çok sevinmiştik tabii ki habere. Şaşkınlığımız ise gafletimizden,zira bilmiyorduk, sürpriz oldu.Yemedim içmedim hemen telefona sarılıp müjdeyi bizim derneğin iki poşet kumanya yardımını çaresizlikle bekleyen ailelere ilettim: Duydunuz mu dedim, siz yoksul değilmişsiniz! Duymamışlar, nasıl sevindiler! Hemen şöyle sazlı sözlü çılgın bir kutlama hayal ettik (pandemi bitince tabii).

ŞAKASI BİLE KOMİK DEĞİL! AFFEDERSİNİZ

Aylıklar diyorduk. Bu aylıklar yoksulluğun bittiğinin ilan edildiği bugün bile ağır yoksulluğu tescil edilen insanlara bağlanıyor sadece. Ve, bu insanlar işsizliğin hastalık gibi yayıldığı bu en sıkıntılı zamanlarda bu paraları evdeki engelli kişilerin ihtiyaçlarının ötesinde bütün ailenin geçimi için kullanıyor. Bu para birçok aile için tek gelir kaynağı olma özelliği taşıyor. 609 TL.

Bu paranın örneğin nereye harcandığına dair bir haberi geçen hafta haberlerde dinledik. Haberin konusu hasta bezi kullanan engelli vatandaşların durumu idi. Devlet ağır hastalar için günlük 4 adet bez yardımı yapıyor. Ortalama günlük ihtiyaç ise bunun iki katından fazla, 8 ila 10 kadar. Hasta bezinin en ucuzunun 30’luk paketi, internetten görebildiğim kadarıyla, 75-100 TL gibi fiyatlara bulunuyor. Dolayısıyla,engelli ailesi o 609 TL’nin yaklaşık üçte birini hasta bezine harcamak zorunda.Kalan yaklaşık 400 TL’yi de diğer bütün ihtiyaçlara.

AŞILAMA

Bu hafta perşembe ya da cuma günü aşılamanın başlayacağı açıklandı. Vatandaşın ulaşımı ve rahatı açısından uygun mekanlar sağlık ocakları olacak anlaşılan. Fakat engellilerin ve yaşlı vatandaşların büyük bir kısmının çok yakında da olsa evlerinden çıkıp aşı olunacak merkezlere gitmeleri mümkün değil. Bu durumda planlama yapılırken sözünü ettiğimiz vatandaşlarımızın durumu dikkate alınmıştır herhalde. Ben yine de hatırlatayım dedim. Yapılması en doğru olacak olan, aşı hizmetinin bu insanların kendi hanelerinde verilmesi şüphesiz.