Umutlandınız.
Heyecanlandınız.
Duymak istediniz.
Alamadığımız hizmetlerin, telafi edileceğini düşündünüz.
Yozgat’a fabrikalar yapılacağını,
Büyük üretim çiftlikleri kurulacağını,
Termal üs olacağımızı, binlerce yataklı termal oteller yapılacağını,
Lojistik üs olacağımızı, Türkiye’nin tüm mal ve hizmet dağılımının ülkenin tam göbeğindeki şehrimizden yapılacağını,
Savunma sanayi merkezi olacağımızı, ağır silah fabrkalarıyla beraber Aselsan gibi teknoloji kurumlarının tesislerinin açılacağını,
Gıda ve hayvancılık potansiyelimize bağlı olarak gıda üretim tesislerinin teşvik edileceğini,
Ankara-Yozgat, Yozgat-Sivas, Yozgat-Kayseri otoban projelerinin yapıldığını,
…
Çocuklarımıza iş imkanı doğacağını,
Esnafın, tüccarın parasal darboğazdan kurtulacağını,
Sosyal, kültürel, ekonomik canlılık olacağını,
…
Duymak istediniz.
Bunları geçmişte yaşamasanızda, hiç olmazsa bundan sonra yaşamak için, kuru bir sözle, vaatle bile olsa bunları duymak istediniz.
Duyamadınız.
…
Hatırlarmısınız?
Geçen milletvekili seçimlerinde de her ile gidilip halka, o şehre yapılacak yatırımlarla ilgili olarak uzun uzun konuşmalar yapılırken, siz İstanbul’a yapılacak 3. Havalimanı ile çılgın proje Kanal-İstanbul’u dinlemiştiniz. Yozgat’a özel anlatacak bir şey olmadığı için.
Bu seçim mitinginde de yine bir umut, yine bir heyecan Cumhuriyet meydanına koştunuz. Yozgat için Yozgatlı için umut ışıkları aradınız.
O ışıkları bulamadınız.
O ışıklar başka yerleri aydınlatıyor.
Aman dağa çıkmasınlar, aman isyan etmesinler, aman devlete saldırmasınlar, aman etnik partiye oy vermesinler diye güneydoğumuzun meydanlarını aydınlatıyor,
Sahil oylarını alamıyoruz, cumhuriyetçi ve milliyetçi partilere oy geçişleri var diye güneyimizin, batımızın meydanlarını aydınlatıyor,
Başkanın memleketi, tabi ki hizmet alacak diye kuzeyin meydanlarını aydınlatıyor,
Yozgat’ın meydanını aydınlatacak ışık yok.
Yozgat’ın ışığı sönmüş.
Merak etmeyin, o ışığı yakmaya kimsenin niyeti de yok.
Zaten gerek te yok.
Bizim oylarımızı almak için ne projeye ne de hizmete gerek var.
Oylar çantada.
…
Sevgili halkım, Yozgat’ım;
Bizler “oy”un kıymetini bilmiyoruz.
Bizler bu “oyun”u oynayamıyoruz.
