Türkiye Ermenistan sınırına sıfır kilometrede şirin mi şirin bir ilçenin adı Akyaka…

Güneşin ilk doğduğu ve sıcaklığını ülkemize yaydığı ilçe.

Kahramanlıkları ve mücadeleci ruhunun en iyi hissedildiği yer.

Tarihi yapıtları, kültürü, tarımı, yaşam biçimiyle de öne çıkan ilçe.

Evet bu ifadeler bir ilçenin tanıtımında sıkça kullanılan ve hemen hemen herkesin bir yeri tanıtırken kullandığı ifadeler.

Bunun üzerinde fazla durmayacağım.

Neden mi?

Çünkü çilesi de var, hüznü de var…

Sadece bunlar mı?

Hizmetten yoksun bir yönü de var, elinden alınanlarda var.

Örneğin pancar;

Eskiden Akyaka’nın her yeri pancar kaynıyordu.

İnsanlar gelirlerinin büyük bölümünü bu yolla sağlıyordu.

Sonra!...

Pancara kota konuldu, Şeker Fabrikası’nın kapatılacağı gündeme geldi.

Peki insanlar ne yaptı?

Karamsarlığa ve umutsuzluğa büründü.

Sonra!

Göç başladı, hem de alabildiğince…

Oldu memur ilçesi.

Peki bunda başarılı olundu mu?

Hayır, hem de KOCAMAN HAYIR.

İlçe, elinden alınanlarla memur şehri oldu mu?

Oldu.

Peki şehir olabildi mi?

Olamadı, hem de KOCAMAN OLAMADI.

Niye olamadı?

Yapmadılar ki olsun.

16 yıldır Kars’ta işim gereği sıkça gidip geldiğim bir ilçedir.

Yolu aynı yol, hiç değişmedi.

Kırık dökük, çamur mu çamur…

Hatta bir keresinde Akyaka’nın tanıtım çekimlerini yapmak için gittiğimde ilçe merkezinde yeşil bir görüntü çekemedim.

Bir iki ağaç görüntüsüyle “Güzellik” göstermeye çalıştım.

Birkaç yıl öncesiydi.

Aradan yine yıllar geçti ve geçtiğimiz yıl bir yol yapım çalışması başlatıldı.

Yaz mevsiminde bitirileceği söylendi.

Akyakalılardan sabır istendi.

Sonra Akyaka’da bir umuttur aldı başını gitti.

Günler haftaları, haftalar ayları kovaladı.

İş bitti mi?

Bitmedi.

Yol düzene sokuldu mu?

Sokulamadı.

Göze güzel gelen bir görüntü var mı?

Yok.

Peki memur şehri olan bu ilçede memurlar nerede yürüyecek?

İlçeden kaçmazlar mı?

Varı yoğu, uzunluğu ne kadar ki bu bitmeyen yolun!

Akyaka ilçe merkezinin toplam uzunluğu ne kadar?

Valla ben uzunluğu yazmayacağım gidin kendiniz ölçün.

Hem de şöyle bir yürüyün hatta dua edin yağmur yağsın sonra yürüyün…

O zaman görüsünüz uzunluğunun ne kadar olduğunu…

Siz bir metre yürürsünüz, 2 metre yürüdüğünüzü sanırsınız.

***

Peki yol yapmak kötü mü?

Şimdi diyebilirler bu yolu yaptırmakla sorumlu olanlar “Ne yani yol yapmayalım mı, siz ne demek istiyorsunuz. Hizmetlerimizi mi baltalıyorsunuz”

Ne bileyim şimdiden duyar gibi oldum bu serzenişleri.

Olsun Akyaka yola kavuşsun da biz biraz da serzenişlere adres olalım.

Evet yol yapmak kötü değil, kim ki bu yolun yapılmasına vesile oluyorsa ALLAH ondan razı olsun.

İsim önemli değil, sorumlunun kim olduğu da önemli değil…

Peki önemli olan ne?

15 Temmuz gecesi darbe girişimini göğüslerini siper ederek önleyen,

Bu ülke insanına silah sıkanlara karşı dim dik duruşunu bozmayan bu halkın artık bozuk yolanda yürümeye tahammülü yoktur.

Bir iş yapılacaksa önce planlama yapılmalı, kısa geçen yaz mevsimi dikkate alınmalı, ödenek sıkıntıları giderilmeli, “Yapacağız” söylemlerinin bırakılıp “Yaptık teslim ettik” gerçekliliğinin göz önüne serilmesi gerekmez mi?

Yani bu kış başlangıcına kadar eğer bu iş yetişmeyecekse bir sonraki yıla bırakılamaz mıydı!

Bahar başlangıcında yolun bozukluğundan dert yananlar şimdi de yapılmakta olan yolun geride bıraktığı çirkin görüntülerden yakınıyorlar.

Bakıyorum da artık Akyaka ilçe merkezinde selfie çekilen de yok.

Nasıl çekilsinler ki!

Batının sıcak ve yeşil ilçelerinde insanlar her adımlarını selfie ile paylaşırken benim Akyakalım bunu bile yapamıyor. Eee… tabi bir güzellik olacak ki insanlarda onu paylaşsınlar.

“Vah Akyakam vah!” demeyip de ne diyeyim.

Tozdan bin beter olan “Vah Ah Yakam Vah” mı diyeyim.

Gelin el ele verelim

“Ah Akyakam Ah” yerine

“AK YAKAM AK” diyelim.

***

Çok zor değil.

Birilerini suçlamak da değil amaç.

Bu yolun bitirilmesini ne TIKIYORSA o TIKANIKLIĞI açalım yeter.