Son başvuru tarihi ise 14.4.1937’dir. Hastane ise 20 yataklı yaptırılmak istenir. İnşaatın keşif bedeli ise 7495 lira 53 kuruştur. İlgilenenlerin 14.4.1937 Çarşamba günü Tosya Belediye Encümeninde hazır bulunulmaları istenir.
Nihayetinde beklenen gün gelir. Velhasıl mesainin başlamasıyla belediye kapılar açılır. Yetkililer ise ha şimdi gelen olur diye diye beklemeye koyulurlar. Umutluları söndürmek, aksini düşünmek istemezler. Sonuçta Hastane insanın büyük bir ihtiyacı, Tosya halkının da büyük bir umudu. Umutlu bekleyiş hüzne bırakır kendisini… Çünkü ne gelen vardır ne giden.
Yılmak yok, umutsuzluk yok deyip bir daha denemeye karar verilir. Ve ikinci ilana çıkılır. 14.4.1937 Çarşamba günü ihalesi yapılacağı ilan edilen 7415 lira 53 bedelli keşif hastane inşaatına talip çıkmadığından 24.4.1937 tarihi saat 11:00’de son bulmak üzere ihale 10 gün daha uzatılır. Uzatılır ama yine ne gelen olur ne giden…
24.4.1937 tarihindeki ilana talip çıkamayınca 24.5.1937 tekrar bir umutla ihale duyurusu yapılır. Pazarlık usulü ihalenin saati 14:00’dır. Ve umutla beklenen 24.5.1937 Pazartesi saat 14:00 gelir çatar… Bakarlar ki yine ne gelen var ne giden.
Yılmak yok bu hastane yapılmalı düşüncesiyle hareket eden Tosyalılar, yeniden ihaleye çıkmaya karar verir. Üç kez çıkılımasın ve kimse başvurmamasına rağmen.
Son çare 28.7.1937’de tekrar ilana çıkılır. Sonuç yine değişmez…
Bu sefer kasaba ve köylüler yan yana gelirler ve bu hastaneye yapmaya ant içerler. Çünkü ihalelere ne gelen olmuş ne giden.
Tosya’da kasaba ve köy halkı büyük bir hamiyet göstererek alırlar ellerine kazma kürek başlarlar hastanenin yerini açmaya. Bu güzel karede fotoğraflanır. İyi ki fotoğraflanmış bu an... Osman Boyner’de hastane inşaatına öncülük yapar ve bin lirada bağışta bulunur. (Osman Boyner Fotoğrafta X işaretli kişidir.)
El ele, baş başa çalışan aziz yurttaşlarımız amaçlarına ererek Ekim 1939 tarihinde hastane inşaatı bitirilir. Ayrıca dönemi nispetinde hastanenin modern ve her türlü sıhhi konforu haiz olduğu gazetelere yansır.
Ne mutlu ki artık Tosya’nın 20 yataklı bir hastanesi vardır. Halk arasında da bir mutluluk hakimdir. Çünkü bin bir zahmetle yaptıkları hastaneye artık gidip tedavi olabiliyorlardı.
Tabi ki hastanenin hikayesi daha bitmedi…
Tarih 26 Kasım 1943, saat dokuz, on civarlarında Tosya’da bir deprem meydana gelir. Şiddeti ise 7.2’dir. Bu deprem Tosya’yı adeta yıkmıştır. Hatta depremden sonra Tosya’yı giden bir gazeteci gördüğü acı tablo karşısında “Tosya artık yoktur” demiştir.
Mevsim kış…
Vakit gece...
Elektrik zaten yok…
Duyulan sesler ise sadece semaya yükselen yardım çığlıkları.
Deprem sonucu yaralananda bir hayli fazla. Neyse ki hastaneleri var. Yaralıları hastaneye yetiştirmek isteyen kurtulanlar hastane yoluna koyulurlar. Fakat gördükleri manzara içler acısı.
Ne umutlarla, emeklerle yaptıkları hastanede depremin etkisine dayanamamış ve yıkılmıştır.
Ve hastane sevinci yerini artık büyük bir hüzne ve çifte acıya bırakmıştır…
Araştırma Haber : Ufuk Tidim
