İki takımın oyuncularının kendi aralarındaki uyumuna baktığınızda “omuz omuza mücadele” diyebilirsiniz bu maç için. İki rakibin birbirlerine karşı mücadelesine ise “kıran kırana”. Ancak Başakşehir-Galatasaray maçını en iyi tanımlayan kelime “taktik taktiğe” olur muhtemelen. İki tarafın teknik direktörü de son derece iyi çalışmış karşı tarafı. Alınabilecek tüm önlemleri almış. Dahası futbolcular da verilen taktiklere harfiyen uyuyor. Bu zihinsel çekişmenin fiziksel yansıması önce bir “itişme”ye benziyor futbol oturana kadar. Her iki taraf da oyunu rakip takımın sahasına itmeye çalışıyor. Topu kaptırırsa eğer, hiç “varyete” yapmadan, derhal görev bölgesine koşuyor. Öyle bir oyun ki bu temposu var ama net pozisyonlara rağmen, verilen mücadele çerçevesinde çok daha fazla olması gereken pozisyon zenginliği kısıtlı. Skor dengesini bozmanın tek yolu da bir tarafın hata yapması. Nitekim, ilk hata Başakşehir’den geliyor. Elle oynama sonucu VAR kararıyla verilen penaltıyı Falcao 14. dakikada gole çeviriyor. Tabii bu oyunda tek farklı skorun hiçbir garantisi yok... Nitekim bu durumu değiştirmek adına ilk müdahale, ikinci yarının başında Okan Buruk’tan geliyor. Oyuna giren Crivelli’nin de katkısıyla Başakşehir baskı ve pres konusunda Galatasaray’ı yormaya başlıyor. Fatih Terim’in karşı hamlesiyse (sakatlanarak çıkan Saracchi-Linnes değişikliğini saymazsak) 72. dakikada geliyor. Tecrübeli hoca, net bir galibiyet peşinde olduğu mesajını Babel, Diagne ve Etebo’yu aynı anda oyuna alarak veriyor. Onların kattığı tempo 76. dakikada Belhanda’nın vuruşuyla golü getiriyor. Devamında gerek Okan Hoca’nın taktiksel hamleleri gerekse iki takım adına da çok net pozisyonlar var. O kadar ki skor farka da gidebilir bir anda eşitlenebilir de. Mücadelenin hiç bitmediği bu “taktik taktiğe” karşılaşmada üç puan ve derbi öncesi moral Galatasaray’a, alkışlar da futbola gidiyor.