Bursa’nın Karacabey ilçesine bağlı Kıranlar köyünde dünyaya gelen
ekonomik zorluklar sebebiyle liseden sonra eğitimine devam edemedi.
Bir yakınından
olarak aldığı
toplayıp pazara götürmesiyle ilk işi olan
başladı.
Perakendecilik ve toptancılık deneyimlerinin ardından, kendisi ve çocuklarının ihtiyacı kadar gıda üretebilecekleri
tarımsal üretim yapmaya başladı.
Katıldığı bir fuarda
öğrendi, insan ve toprak sağlığı için önemini anladı.
Organik tarımı tanıdıkça üretim arazisini genişletti.
Şeftali, incir, kayısı, elma, armut, kiraz, ayva, ceviz, zeytin
gibi ürünlerin tepkilerine baktı ve belirli bölgelerden numuneler aldı.
Toprakta tespit ettiği sorunları
takviyesiyle çözdü.
Yıllarca sürdürdüğü çabası meyvelerini verdi ve yirmi yıldır
200 dönüm alan üzerinde, yaklaşık
organik tarım yöntemleri ile yetiştirmeye devam ediyor.
Aile işletmesi olarak çalıştırdıkları
Şaban Burhan Çiftliği’nde
20 kişiye istihdam sağlıyor.
Organik üretime başladığı ilk yıllarda ürünlerinin sadece
satabiliyorken; tüketicilerin gıda meselesi ile ilgili bilinçlenmesi ve organik pazar sayılarının artması ile bu oran
kadar çıktı.
Geçen hafta
Zehirsiz Sofralar Projesi
kapsamında
20 yıldır organik tarım yapan
çiftliğine bir ziyaret yapıldı.
Ziyaretçiler üretimin hikayesini Şaban Burhan’dan dinlediler.
Sağlıklı üretimin artması için sadece vatandaşın bilinçlenmesi yeter mi?
Alım garantisi veren projelerle
tarımın sürdürülebilirliğinin sağlanması gerekiyor.
Mesela Bursa Büyükşehir Belediyesi
üretiminde Şaban Burhan’a alım garantisi vermiş.
Peki, tarım ilacı kullanmadan tarım üretimi mümkün mü?
Buğday Derneği Koordinasyon Kurulu Üyesi Oya Ayman
’a göre mümkün.
Organik tarım, onarıcı tarım, agroekoloji gibi pek çok yöntem; biyolojik mücadele, kültürel mücadele gibi pek çok teknik ile tarım ilacı kullanmadan üretim yapılıyor.
Türkiye’de yüzlerce üretici bu yöntem ve teknikleri kullanarak sürdürülebilir bir şekilde üretim yapıyor.
İletişim ve Kampanya Koordinatörü Turgay Özçelik’in verdiği bilgilere göre, endüstriyel tarımda ilaç kullanımı tam bir çılgınlık boyutuna varmış.
Bir
sofraya gelene kadar ortalama 16 kez pestisit uygulanıyor.
Pestisitler toprağımızı, suyumuzu, havamızı kirletiyor; bizi,
arıları, kuşları, faydalı böcekleri zehirliyor.
Özellikle çocuklar pestisitlerin zararlarından en çok etkilenen grup.
Yapılan araştırmalar anne sütünde, bebek mamalarında, bebeklerin göbek kordonlarında bile
rastlandığını gösteriyor.
Bu konuda bize düşen nedir?
Alışveriş yaparken dikkatli olmak ve sağlıklı gıdaları tercih etmek.
Biz sağlıklı gıdaları tercih ettikçe üretici de sağlıklı gıda üretimine yönelecek.
Sağlıksız gıdaları üretenlerin kazançları azalacak ve piyasalarda doğal (organik) denetim sağlanmış olacak.
Sağlıklı bir ekonomik ortamı sağlamanın en uygun
yolu vatandaşların bilinç düzeylerinin artırılması.
Piyasalarda hangi malı alacağını bilen, hangi ürünün zararlı olduğunu farkeden vatandaş sayısı arttıkça
düzelecektir.
Sadece
, üretim sağlıklı hale gelmez, ekonomi düzelmez.
Çiftçi eğer ana kalemlerde
yapabilirse atıl ürün olmaz ve çiftçi geçimini sürdürebilir.
Sağlıklı üretim yapan çiftçi kazanırsa, iş için şehirlere olan göç tersine döner, işsizlik azalır, tarım üretimi artar.
Göç durursa şehirlerde sağlıksız büyüme durur, kira, arsa ve konut rantı da azalır. Fiyatlar normale döner.
Paradan para kazanma yerine
yolu özendirilmiş olur.
Yani
bozulma ve düzelme zincirleme esası ile çalışıyor.
Ve hepsi de bizim
konusundaki gayretimize bağlı.
Ne demiş eskiler;
Bir çivi bir nalı, bir nal bir atı, bir at bir yiğidi, bir yiğit bir memleketi kurtarır
