Beklenen, özlenen, aranan, sultan diye tarif edilen aziz bir misafirdir o. Gelirken heyecanlanılan, yaşarken bereket ve feyziyle bizleri sarmalaması beklenen, gitmeye meylettiğinde de hüzün ile karışık af edilebilme ümidi ile gidişinin hüznünü kısmen teskin eden acip bir aydır.

Kontrolde zorlandığımız, hoşlanmadığımız ve belkide ahiretinizi lekelendirilebilir olan insanı zaaflarımızı bir bir terbiye etmeye vesile olabilen, manen arınmayı kolaylaştıran özel bir dönemdir Ramazan.

Siyasî büyükler Ramazan dinlemez sihirli nefesleriyle, kardeşlik ayında bile en yüksek perdeden negatiflik solusalarda sosyal medyada, ama kulağı tıkadığında sen o terbiye ve bereket ayından istifade edebilirsin.

Şeair olan ve şahsî farzlardan daha ehemmiyetli sayılan teravihleri cemaat ile camilerde yaşayamasak da hiç olmazsa konu komşun ile bu ruhu ihya etmeye çalışırsın. İftar sofraları ile kardeşleri evine alamasak da medreselere, ihtiyaç sahiplerine yine ulaşmaya çalışarak paylaşma duygusunun tadını hissetmeye çalışırsın. Ama bir de hayatınıza Ramazan ile gelen aziz bir misafir de varsa işte Ramazan kemalini buluyor sanki.

Hani Hadisi Şerifde bilmana buyurulur ya; anne ve baba Cennetin kapılarıdır. Bir kapı kapansa bile (vefat etmişse) diğer kapıdan Cennete girmeye çalışın. İşte o kapı olan muhteşem anacığım, yürüyen duâ musluğu bereket direği, evin havasını temizleyen istihale makinası, huzurun adresi ve yüzüne bakmak bile Kâbe’yi seyir ile eşleştirilen değer ve işte Ramazan dediren sır.

Hamdolsun Rabbime ki bu değerli hediyeyi Ramazan ile birleştirip bu mübarek aydan en azam istifade fırsatını sundu bize.

Rabbim nice Ramazanlar, duâ musluğu olan büyüklerimize de nice hayırlı ömürler nasip etsin ki; bu iki kazanç ile iki hayatımız mamur olsun ve inşallah bu vesilelerle kazananlar zincirine bizleri de dahil etsin.