Putin bizimle 'dost' olabilir mi?!

Laçin koridorunun girişi, Kubatlı alındı. Haber önceki akşam geldi. Şuşa yolu açıldı. Şuşa Ahmet Ağaoğlu'nun memleketi. Ahmet Ağaoğlu'nun Türk fikir hayatı yanında siyasetinde de ayrı bir yeri vardır. Ahmet Naim'le "Türklük" tartışmasına girmiştir. (O tartışmayı yakında bir kitabımızda vereceğim.) Ziya Gökalp'la Malta'da sürgün arkadaşıdır.

(Gökalp deyince... Gökalp'ın vefatının 96. yılındayız. 25 Ekim 1923'te 48 yaşında kaybettik. Düşünenler, üretenler genç yaşta gidiyorlar. Ömer Seyfettin 36 yaşında hayata veda etti. Prof. Dr. Erol Güngör'ü 45 yaşında yitirdik.)

Şuşa'dan sonrası hedef Dağlık Karabağ'ın merkezi Hankendi...

İlham Aliyev, topraklar işgalden kurtarıldıktan sonra Ermenilere kültür hakları verileceğini açıklamıştı. Bu sözden Dağlık Karabağ'ın eski otonom sisteminin korunmayacağı anlamı çıkar. Ne durumda olursa olsun zaten Ermenilere kültür hakkı verilir. Ama idarede söz hakkı olursa, istikamet tamamen değişir.

Burada durmak lâzım... Rusya "izin" verir mi? Karşında Türkler varsa, rekabette olan diğer ülkeler bir araya gelirler. Kendileriyle aynı sahada çekişiyorlarsa ancak Türkler istifade edebilir. 1850 başlarında Kırım'da böyle oldu. 1878'de Ruslar bizi bayağı sıkıştırdıklarında, hatta İstanbul surlarından içeri girişe ramak kaldığında İngilizlere Kıbrıs'ın idaresini vererek imparatorluğun dağılmasını geciktirdik desek yeridir. Kıbrıs'ın çıban başı oluşu bizim bu "kurtuluş" diyetinden sonra başlamıştır. Biteceğe de benzemiyor.

Dün sabah ABD'nin araya girmesiyle Azerbaycan ile Ermenistan arasında ateşkes ilân edildi. Kim ki ateşkes için araya girer, o Ermenistan'ı kayırıyor demektir. Çünkü Ermenistan bitiş noktasında... Rahatlaması, kendisini toparlaması için fırsat gerek. Ama dinlemedi. Beş dakika sonra top atışına başladı.

Bir başka açıdan bakarsak; bilerek "insanî" ateşkes istemiyor. Dolayısıyla cenazelerini almak istemiyor. Azerbaycan tarafında beş bin cenazeleri bekliyor. Bu sayı çok büyük. Cenazeleri alsalar halk dehşete düşecek. Hiç kimse cepheye gitmeyecek.

Rusya'nın iki defa sağladığı ateş kes bozuldu. Üçüncüyü sağlayamadı, ABD devreye girdi. Rusya buna çok bozulmuştur!

Moskova, her zaman Ermenilere yakın Türklere uzaktır. Bir yerde tavrını yine Ermenilerden yana koyacaktır. Azerbaycan'ın Laçin koridorunu alıp Dağlık Karabağ'ı izole etmesine razı gelecek mi, yoksa, zaten Sovyetler'de Azerbaycan Cumhuriyeti içinde otonom bölgeydi, aynı statüyü koruma şartıyla sizde kalsın, diyecek mi?

Rusların en büyük kutlamaları, İkinci Dünya Savaşı'nda Hitler'e karşı kazandıkları "zafer". İkinci büyük kutlamalarının ne olduğunu biliyor musunuz? Türklere karşı kazandıkları zaferler! 1878 "zafer"ini öne çıkarıyorlar.

Daha yakın zamanda kutladıkları bir "zafer" var. Navarin Deniz Savaşı zaferi! 1827'de, İngilizler ve Fransızlarla bir olup Osmanlı donanmasını batırdılar. Bu "zaferleriyle" övünmelerinin bir sebebi de Yunanistan'ın bağımsızlığa giden kapısının açılması. Bunu da övüne övüne anlatıyorlar.

Ruslar, Osmanlı'ya karşı "zaferlerini" kutlaya kutlaya bitiremezler. 13 savaşın 11'nde galipler. 

Rusya, Türkleri yene yene büyüdü. Bizimle Rusya'nın dost olması mümkün değildir. Daha dün İdlib'de Türkiye'nin desteklediği ÖSO'ya bomba yağdırdı. Derdi Suriye'de PKK'nın önünü açmak.

Azerbaycan'ın mutlak galibiyetini Rusya hiçbir surette istemez. Bir yerde muvazaa sağlayacaktır.

Onun için, Putin'in "Erdoğan dostumdur…" demeye getirdiği sözlerine aldanmayalım.

 

Yazarın Diğer Yazıları