Plan değil beceri farkı

Geçenlerde Milliyet Gazetesi ‘Tarihi rekor’ başlığıyla duyurmuştu transfere harcanan parayı. Maliyet 1.000.000.000 (bir milyar) Euro’yu aşmıştı. ‘Harcamada Avrupa’nın altıncı basamağına (!) tırmanan ülkemizdeki Gaziantep-Beşiktaş karşılaşması seyircisiz ve zeminsiz olmasının yanı sıra ilk yarısı boyunca futbolsuzdu da!.. Ne yazılır bu oyun için?..

Her şeyin zorlamayla anlam kazandırılmaya çalışıldığı ülkemizde böylesi bir maç için ‘iyi şeyler’ yazabilmek de kuşkusuz ki zorlama olur. Her üyesiyle kapanmaya ant içmiş Antep karşısında karınca kararınca birşeyler yapmaya çalışan bir Beşiktaş vardı
sahada... Tempo yapamayan her takım gibi Beşiktaş da temposuz yaratıcı olamadı.

‘Töre bağımlılığı’

Üstüne üstlük geçen sezondan kalma hücumda ‘Töre bağımlılığı’ hâlâ devam etmekteydi. Antep, olanakları ölçüsünde oynuyor; ‘’Kapan, bekle, yakalarsan at..’’ Bu nedenle Beşiktaş’ın iki yaratıcısı Sosa ve Oğuzhan’ı ablukaya alıp tempoyu düşürdükçe düşürüp oyunu da süratle yavanlaştırarak istediği tempoya getirdi. İkinci devre de ilki gibi yavan tempoda oynandı. Zaman zaman Antep baskına çıkıyor görünse de maç ilk yarının aynısıydı. İki takımın dengesiz ve plansız hücumları ceza sahasına ulaşmadan
eriyip gitti. Bu maçı ancak ‘vuruş çözer’di ve beklenen o vuruş 76. dakikada Karcemarskas’ın adımlama hatasında Oğuzhan’ın
enfes plasesiyle geldi.

İdman golüydü

Ardından Antep müdafa göbeğinde oyuncuların birbirine girmesiyle kazanılan penaltıyla tamamen çözüldü maç. ‘Ben atayım’’ diyen Cenk’in penaltısının ardından şuurunu iyice kaybeden Antep, kendi planladığı tuzağa düşüp kendi sahasını tamamen boşaltınca Cenk-Töre-Olcay için bir idman golünü atmak zor olmadı. Ülke tuhaf... Beşiktaş tadı tuzu olmayan bir maçı üçüncünün benzeri bir dördüncü golle tamamladı. Plan değil, oyuncu becerisinin belirlediği bir maç izledik. Metin Tekin’in dediği gibi,
‘’Lig yavaş yavaş demlenecek’’ ve tahmin edilebilir takımların çekişmesine kitlenecek bir sezon daha izleyeceğiz.