Perşembe Cuma

Bir Fenerbahçe taraftarı sadece futbola tutkunsa bu sezon mutlu olması mümkün değil. Perşembe akşamı kışın o dondurucu soğuğunda Şükrü Saraçoğlu Stadı’nı dolduran 30 bine yakın kişi içlerini ısıtacak golü boşuna bekledi. Üstelik Trabzonspor yenilgisi sonrası bu kadar kalabalık beklenmiyordu. Trabzonspor’a yenilmek değil, takımın ikinci yarıda düştüğü durum taraftarı şoke etti. Ortaya çıkan sonuç Philip Cocu ile 3-4 ay kaybedildiği şeklinde özetlenebilir. Cocu’nun icraatları arasında yanıtını bulamadığım iki konu var. Birincisi Barış Alıcı’yı niçin daha fazla oynatmadığı, ikincisi de Soldado’yu niçin Avrupa Ligi kadrosuna yazmadığı.
Slimani, şu ana kadar tam bir hayal kırıklığı oldu. Hatta izleyenler onun PL tecrübesi olduğundan şüphe ettiler. Frey ise bal yapamayan arı gibi, çok çalışıyor ancak günümüz futbolunun santraforu olacak birçok özelliğe sahip değil. Ayrıca Fenerbahçe kadro dışı bırakılan oyuncular sorununu bir an önce çözmek durumunda; hatta geç bile kalındı. Özellikle Volkan Demirel kulübede veya kalede sahada olması gereken bir isim.
Cuma akşamı ise Fenerbahçeliler için bambaşka bir gündü. Fenerbahçe Erkek Basketbol Takımı Barcelona’yı İspanya’da çok rahat mağlup etti. Üstelik Sloukas ve Melih gibi önemli oyuncularından yoksunken. Gerçi sarı-lacivertli takımda önemli olmayan oyuncu var mı? Obradoviç’in sık sık tekrarladığı bir ilkesi var. “Hiçbir oyuncunun takımın önüne geçmesine izin vermem.” Basketbol takımında yapılanma, disiplin bir futbol takımına göre daha kolay olabilir; zira oyuncu sayısı futbol takımında iki katından fazla. Ancak sistemi oturttuğunuzda ve doğru yolu bulduğunuzda bu farkın önemi kalmıyor. Fakat bir kulübe maliyeti açısından oyuncu sayısı basketbol takımı için avantaj oluşturuyor. Üstelik Avrupa basketbolundaki ücretler futbolun çok gerisinde. Takım uyumu, ortaya konan mücadele gibi faktörlerin parayla ilgisi olmadığını da vurgulayalım. Basketboldaki durum önceki gün Aydınlık’ın manşetinde futbol kulüpleri hakkında yazılanlar gibi vahim değil; en azından şimdilik. Sıkıntıları aşmak da o kadar zor değil. İşin kilit noktası doğru düşünce, doğru çalıştırıcı ve buna uyacak oyuncuları bir araya getirmekte.