Merhaba Sevgili Okurlar.
Kısa bir aradan sonra tekrar sizlerle birlikte olmak kadar güzel ne olabilir hayatta…
Kendi dertlerimizi rafa kaldırıp sizlere komşu İlimizin örnek bir köyünden bahsedeceğim.
Özünden ayrılmadan eskiye değer veren bir köyden.
Her ne kadar kayıtlarda mahalle olarak geçse de ben yaşama dair güzel kalan şeyleri hayata geçirenlere gıpta ile bakarak içlerinde tükenmeyen “köy ruhuna hayran olduğum için” köy diyorum”
Çocukluğumun bir kısmı Rize’ de geçince insan arkadaşları ile bağlarını kopartamıyor. Hele hafızalarda güzel yer etmişse yaş kaç olursa olsun hiçbir şey değişmiyor.
Sadece değişen teknoloji adına taş duvarlara dönen şehirler oluyor.
Rize; tıpkı bizim şehir gibi eskiden çok güzel bir şehirdi.
Sonrasında ise büyümek adına denize dolgu şehri oldu. Şimdilerde ise 15 katlı binalara rastlamak mümkün. Her ne kadar binaları süsleseler de yine de doğaya uygun görünmüyor.
Ortaokul arkadaşlarımın çoğu bu köyde…
BOZKALE mahallesi/ köyü Rize ye yaklaşık 10 km olup ;350-400 yıllık eski bir yerleşim merkezi.
120 haneden oluşan mahallenin en güzel özelliklerinden biri ise yaz aylarında tüm hanelerinin ışıklarının yanıyor olması. Atalarından kalan çay bahçelerine verdikleri önem ise ayrı bir olay.
Birileri bize ne bundan diyebilir.
Geçmişten bu güne geleneksel olarak sürdürdükleri Milli ve Dini bayramlarda birliktelikleri insanın duygularını kabartıyor.
Mahallenin düzenine bakınca muhtarların ne kadar önemli olduğunu anlıyor insan.
Çünkü; Birlik ve beraberlik olunca çözülmeyecek hiçbir sorun yoktur.
Eğitim Enstitüsü mezunu Muhtar Mustafa YILDIZ Öncesinde 3 yıl çay fabrikasında işçi,5 yıl öğretmenlik sonrasında ise ticaretle uğraşır.
2009 yılında mahallesine muhtar seçilir.
İyi bir birliktelik oluşturarak imece usulü çalışmayı ön planda tutarlar. Kendi imkanları ile tüm mahalleyi bir arada tutabilmek için oturma yerleri, çocuklar için oyun alanları ve hatta mahalle yollarını belediye işbirliği ile güzelleştirirler. Her yıl geleneksel olarak 30 Ağustos Zafer Bayramında meşalelerle 7 den 70’e mahallenin sahil kısmından başlayıp virajlı yokuşunu kahramanlık türkülerle yokuş yukarı yorulmadan yürürler,
Ramazanda iftar yemekleri, yaz aylarında sabah kahvaltıları…
Gel şimdi sen bu köy ruhuna imrenme.
Muhtarlık binasına girdiğinde insanın ruhunu aydınlatan kütüphane ,bir yanında çay ocağı,
Mahallenin doğu ve batı yakasından akan derelerin sesi ayrı bir güzellik.
Şimdilerde ise seslerini ve mahallenin güzelliğini ortaya çıkarabilmek için ;hani eski bir tabir vardır .”Canla başla çalışıyorlar.”
Gelenekselliklerini mahalle adına kurdukları Bozkale Kültür Derneği ile festivale çevirirler.
Festivalde bende oradaydım.
Hedefleri vahşi el değmemiş doğası ile ayakta kalan tarihi taş köprüyü, değirmenleri ve batı yakasında akan ırmakta bulunan 5 şelaleyi turizm e kazandırmak.
Mahalle sakinlerinin çocukluklarında “jarjara” ismi ile andıkları 30 metre yüksekliğe sahip olan şelaleleri turizm e kazandırmak. Doğaya zarar vermeden sahilden yukarıya doğru 550 m uzaklığında bulunan mevki ye ahşap yürüme parkuru ve dinlenme alanları…
Düşünsenize 120 hanelik mahalle ve birbirileri ile iletişimleri …
Kış aylarında 50 haneye düşen mahallenin elbette ufak tefek sorunları vardır.
Gördüğüm şudur ki!
İnsan isterse elinden gelmeyecek iş yoktur.
Temiz bir mahalle, çocuklarına ve yaşlılarına önem veren.
Gençliğini elinden tutan.
Darda kalanın yardımına koşan.
Ve her şeyden ötesi Muhtar çalışmalarından söz ederken mahallemizde yapılan her yeniliğe birlikte karar alır hayata geçiririz demesi.
Festivalin ilk günü mahalle toplantı ve eğlencesi
İkinci günü Trabzon dan gelen Umut tiyatrosunun sergilediği oyun
Üçüncü gün ise Rize Verçenik dağcı gurubu ile şelale tırmanışı
Darısı hala köy ve imece ruhu taşıyan mahallelere …
“Bir mahalle gülebiliyorsa kadınların erkeklerine ve erkeklerin de kadınlara verdiği değerdendir.”
Bu güzel duyguları yıllar sonra bana yaşatan ortaokul arkadaşlarım Aynur,Saime,Şerafettin ve Nuran’a sonsuz teşekkürler.
Dilerim turizm alanında istediğiniz hedefe ulaşırsınız…