Nostalji, geçmişteki mutluluğa özlem duymak ve en azından bir anını güzellikle yadetmektir.
Bizim kuşak yaklaşık 35- 50 yıl aralığında İslam adına mücadele vermiş bir kuşaktır.
Bu kuşağın korkularıyla birlikte umutları ve hayalleri olmuştur.
İşte bu kuşaklardan biri de PİRFANİ müstear adıyla şiir yazan Sayın Adem Alan'dır.
Sayın Alan, 'Mevsimler' adlı nostaljik bir şiirinde geçmişe yönelik duygularıyla birlikte geleceğe ait temennilerini şöyle dile getirmiştir:
'Ey ömrüm! Bahar, yaz bitti, şimdi hazan mevsimi.
Dağıldı evladü ıyal, başlar hüzün mevsimi.
Avunma vakti bu mevsim, resmiyle torunların ,
Oğul mu, torun mu dersen, şaştım bazan mevsimi.
Bir dönemdi gençliğimiz, yel gibi geldi, gitti,
Hani idealler vardı, ya kayboldu ya bitti.
Bedenim, ruhum çalıştı, kim derse "hayır yattı",
Derim onlara "el insaf", yok mu îzan mevsimi.
Benden bu kadar ey atî! Sen kandırılma bari!
Dava denen şer şerbete, sen bandırılma bari!
Varıp düzenbaz elinde, fır döndürülme bari!
Beklerim bir Molla Kasım, şimdi ozan mevsimi.
Kırgın değilim maziye, doğru sandım da yaptım;
İşveli Fikr-i Cazu'ya, daim kandım da yaptım,
Pişman değilim geçmişten, hep inandım da yaptım,
Ne bilirdim Pişekarın, kazı kazan mevsimi.
Yazsam bir hikaye, roman, kahramanım olurdum;
Yıllarımı geri sarar, filmi başa alırdım.
Arasam başka hayatı, yine kendim bulurdum;
Olmadım hiç kukla, şakşak, oldum yazan, mevsimi.
Çoğaldı tecrübem, piştim, düştüğüm her tuzakta;
Demem "ömrüm eyvah"; derim, vah size, yazık da.
Sırası gelen gidiyor, dörder kollu kızakta,
Pirfani okunur sala, Kur'an, ezan mevsimi.'
Selam ve sevgi ile…
