öteki-siz şiir derdi

1.5M ratings
277k ratings

See, that’s what the app is perfect for.

Sounds perfect Wahhhh, I don’t wanna

Ziyaretçiler için önemli not

Sevgili Ey ziyaretçi,

Bu site öteki-siz şiir “derdi"nin 2001-2006 yılları arasında yayımlanmış sayılarının arşiv sitesidir. Bu haliyle Öteki-siz'in yayımlanmasına 2006 yılında son verilmiştir. 2012 yılından itibaren ve 2013'te farklı ekipler, farklı konseptlerle dergiyi yeniden çıkarmaya başlamıştır. Bu sitenin bekçisinin ve sitenin her bir karışının bu yeni oluşumla hiçbir ilgisi yoktur.
O yüzden, arşiv okuru değilsen, şiir ya da yazı göndermek istiyorsan yanlış adrestesin, yeni adresi internette aramaya devam et.

Derya Önder

Arşiv:

öteki-siz ne yaptı? (2001-2006)

öteki-siz dergisi, Salih Aydemir ve Derya Önder tarafından 2001 yılında İstanbul'da kuruldu. İlk sayısı 32 sayfa olarak çıktı. İkinci sayıdan itibaren 2004 yılına kadar 64 sayfa olarak devam etti. İlk yıl aylık bir dergi olarak çıkması planlanan öteki-siz, ancak 9 sayı kadar aylık periyodunu koruyabildi. Daha sonra bu düzen aksayarak gitti. Ve 2006 yılına dek ancak 22 sayı çıkabilmiş oldu.

Bu ilk 9 sayıda “öteki”, “güven” gibi başlıkları ele alan sayıların yanı sıra, 2001 yılının 6. ve 7. sayılarında “isim mi ürün mü?” başlıklı bir soruşturma yaptı. Bu soruşturma kapsamında sorgulamak istediği şey “üreten"le "üretilen”; “şair"le "şiir” arasındaki ilişki türleriydi. Altlarından şairlerinin adları çekildiğinde birbirine benzeyen şiirler, altlarından şairlerinin adı çekildiğinde “birden bire kötü olduğu kabul gören” şiirler; bir dönem yaptığı nama güvenen ve artık bu adla “ne yazarsam olur” diyen şairler vs. gibi. Geniş bir katılımın olduğu sayı, elbette ilgi görmedi. Bu da beklenen bir şeydi.

Bir başka sayıda, 2001'in 9.sayısında derginin tamamı el yazısı şiirlerden oluştu. Bu sayı da ilgi görmedi. Ta ki daha sonra YKY el yazısı şiir sergisi açtı, internette bu bağlamda siteler oluşturuldu ve kitaplar yayımlandı, uzağımızda.

Yine 2001 tarihli 10.sayısında “Pornografi ve Edebiyat” başlığı ele alındı. Bu sayıdan itibaren bazı sayılarda da devam edecek olan “Konuk Editör” anlayışı gelişti. “Pornografi ve Edebiyat” dosyasının konuk editörü, k. İskender'di.

2002 tarihinde çıkan 12-13. sayının konusu ise “Alkol ve Edebiyat"tı ve konuk editör de Metin Cengiz.

Bu arada öteki-siz dergisi, belki şiir tarihimizde bizden önce olduğu ve bizden sonra da tekrarlandığı gibi 2002 yılında şiir yayımcılığına soyundu ve öteki-siz yayınevi kuruldu Salih Aydemir ve Derya Önder tarafından. Ancak aynı anda yayımlanan 8 şiir kitabının ardından devam edilemedi. Bu süreçte Fadıl Kocagöz, Ayten Mutlu, Oğuz Özdem, Enis Akın, Gün A. Utkan, Sadık Akfırat, Salih Aydemir ve Derya Önder'in şiir kitapları yayımlandı.

2003 tarihinde öteki-siz bir sayısını kadınlara ayırdı.

2003 tarihinde çıkan bir başka sayı da "Şehir ve Şiir” başlığı ele alındı.

2004 yılına gelindiğinde ciddi bir format değişikliğine gidilerek, biraz da dergiyi periyoduyla çıkarma imkanı olmadığı ve kalmadığı için (bu arada öteki-siz yayın hayatı boyunca reklam almadan, bir sponsora yaslanmadan, dolayısıyla bağımsızlığını yitirmeden çıkan az sayıdaki dergiden biri oldu) daha kalıcı ve şiiri katkı sağlayacak sayılar yapmayı hedefledi.

Bu anlamdaki ilk sayısı olan “1980'den 2004'e Edebiyat Dergileri” özel sayısını hazırladı. Bu sayıda 168 derginin ilk sayılarında yer alan sunuları, dergilerin kapak fotoğraflarını ve bu dergilerin editörlerinin bugünden geçmişe bakışını içeren güncel metinler yayımladı. Dergi 192 sayfa olarak çıktı.

Aynı yıl yine iyi bir proje seçti. Ve Haşim Hüsrevşahi'nin konuk editörlüğünde “Ülke Edebiyatları 1: İran Edebiyatı” başlıklı  bir dosya hazırladı. Amaç sadece Fars diliyle yazılan şiir olmadığı için “İran Edebiyatı” denilmesi tercih edildi. Bu dosyanın mantığı, içindeyken yitirdiğimiz ve izleyemediğimiz modern dönemin ele alınması üzerine kuruldu. Aynı amaçla klasik İran şiirinden birkaç örnek içerse de (Hafız, Saadi, Mevlana, Ömer Hayyam gibi) bu sayının iskeleti “Modern İran Edebiyatı” üzerine inşa edildi. 1900 sonrası baz alındı. Ve bu amaçla 208 sayfa çıkan derginin iç kısmında 76 sayfalık bir bölümü “Modern İran Edebiyatı” şemsiyesinin altında kalemlerini oynatan 45 şairin şiirlerinden örnekler içeriyordu. Bu çevirilerin büyük bir kısmı güncel çevirilerdi. Ağırlıklı olarak “şiir"in ele alındığı sayıda "İran Edebiyatı"na dair öykü, tiyatro eseri, deneme vb. örnekler de yer aldı.

Bu sayının ardından aynı yıl, 2004 yılının Mayıs ayında, "Komşu Aç Kapıyı: Türkiye-İran Edebiyat Günleri"ni düzenlendi. İstanbul'da Bilgi Üniversitesi Dolapdere Kampüsünde, Ankara'da Çankaya Belediyesinin Kültür Merkezinde 3'er günlük olarak düzenlenen  edebiyat günlerinin hazırlıkları bir komite tarafından yürütüldü. Bu komitede İstanbul'dan; Esra İpek Turan, Makbule Aras, Cavit Mukaddes, Salih Aydemir, Derya Önder, Ankara'dan; F. Emek Tanrıkulu, Haşim Hüsrevşahi, Nihan Özkan, Seda Demirel, Şebnem Yamak yer aldı. İran'dan ve Kanada'dan gelen yazar ve şairler burada konuk edildiler. Türkiye'den İran'dan toplam 35 edebiyatçı panellerde ve okumalarda söz aldı. İlk kez yapılan böyle bir etkinlik geniş bir katılımla gerçekleştirildi.

2004 yılında çıkan bu iki özel sayının ardından bir başka özel sayı daha hazırlandı yıl bitmeden. "Okur Yazar Poetika” özel sayısı. Yazmanın, okumanın, yapmanın birbirinden ayrılmaz parçaları olarak görülen bu üçgenin hiçbir yanının diğerinden daha az önemli olmadığı anlayışı egemen oldu sayıya. Okumanın tanımından, kitap kurtlarına, tüketim kültüründen korsan kitaba, exlibrise, poetikadan şiire varan metinler yer aldı. Dergi 180 sayfa olarak çıktı.

2005 Yılının ilk ve tek sayısı ise, Neşe Yaşın'ın konuk editörlüğünde hazırlanan “Ülke Edebiyatları 2: Kıbrıs Edebiyatı” sayısı oldu. Kuzey-güney; yakın-uzak; aşağı yukarı ayrımlarına hiç girmeden Kıbrıs'ı,  kıbrslıtürkleriyle kıbrıslırumlarıyla bir bütün olarak algılandığının işaretini daha dosyanın adıyla vermiş oldu zaten öteki-siz. Üzerine çok konuşulan ve öyle görünüyor ki konuşulmaya da devam edecek olan Kıbrıs'ın modern şiirine dair örnekler yer aldı dergide. İran Edebiyatı sayısında olduğu gibi, yine iç kısımda 53 sayfalık bir Çağdaş Kıbrıs Şiiri Seçkisi oluşturuldu. Aynı yıl İstanbul TÜYAP kitap furarında, PEN Yazarlar Derneği ve öteki-siz ortaklığıyla dosya konusu üzerinden bir panel bir de şiir dinletisi gerçekleştirildi.

öteki-siz'in 2006 yılında çıkan son sayısı ise (belki de şimdilik) yine şiire dahil, hep dahil olacak, şair arazlarından arınmadığı sürece de kim ne derse desin, “böyle geldiği gibi gidecek” olan ödüller konusuna ayrıldı. Şiir Ödülleri. Dosyanın tam adı Cumhuriytten Günümüze Şiir Ödülleri Özel Sayısı idi. Elbette öteki-siz ödüllere karşı idi. Bu dosyanın yapılma nedeni buna yönelik muhalif bakışı sergilemekti. Aslında ödüllere hele de mevcut halleriyle ödüllere karşı çıkmak için bu “yığın"a ve bu "yığın"dan kalana bakmak yeterli olabilmeliydi. Bu nedenle bakanları şaşkınlığa uğratacak bir "döküm” çıktı ortaya.. “Şiir dökümü”, “Şair dökümü”, “Sistem Dökümü”… Ödüllü, ödülsüz şairlere, ödül kurumlarına sorular soruldu. Cevaplar alındı. Üstüne yazılar yazıldı. Uzun bir süre ödül verilmemeli ki bu ülkede biraz “havalansın” ortam denildi. Yepyeni, enyeni ödüllerin ardı arkasının kesilmediği bugünlerde, hazırlanan bu sayının her bir sayfası aynı geçerliliği koruyor hala ne yazık ki…

2001-2006 yılları arasında aktif bir dergi olarak şiir dünyasında yer alan öteki-siz şiir “derdi”, bu süre içerisinde değişik yer ve mekanlarda şiir dinletileri, okumalar da gerçekleştirdi.

Rıza Beraheni

image

1935 yılında, Tebriz’in yoksul bir semtinde doğdu. İşçi bir baba ve yarı köylü yarı kentli bir annenin sekiz çocuğunun ikincisidir. Kendi anlatımına göre, abisinin olduğu gibi kendisinin ilk ve ortaokul masraflarını, İran Meşrutiyet Devrimi’nde Şeyh Mohammed Hiyaban’ın yardımcısı olan M. Ali Bademci’nin oğlu gizlice karşılamış. İkinci Dünya Savaşı, Tebriz’in Kızıl Ordu tarafından işgali ve Azerbaycan Demokrat Fırkası’nın önderliğinde, İran’da Azerbaycan Cumhuriyeti’nin kurulması, ona kendi dili olan Azerbaycan Türkçesini öğrenme fırsatı verdi. Ancak bir yıl sonra, Cumhuriyet’in yıkılması ve Türkçenin Azerbaycan’da yasaklanışı Rıza Berahani’yi Farsça öğrenmeye ve kendi deyişiyle “egemen dile egemen” olma yoluna itti. Tebriz Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Fakültesi’ni bitirişinin ardından 1960 yılında, İstanbul Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı doktorasını aldı. 1965 yılında, Tahran Üniversitesi’ne öğretim görevlisi olarak çalışmaya başladı. Ancak, 1983 yılında üniversiteden atıldı ve devlet hizmetinden ömür boyu men edildiı. Beş yıl boyunca, Austin ve Utah, Indiana, New York ve Baltimor Üniversitelerinde Modern Edebiyat ve Yaratıcı Yazın üzerine dersler verdi. 1974 yılında Amerika dönüşünde “Egemen Kültür ve Ezilen Kültür” makalesi ve “İran’da Sansür” üzerine konferansları nedeniyle hapsedildi. Amerika, İngiltere, İsveç, Danimarka, Azerbaycan Cumhuriyeti, Fransa’da düzenlenen şiir gecelerine katıldı. 1997 yılında Kanada’ya gitti. Şiir, roman, yazın teori ve eleştiriciliği, yazınsal gazetecilik ve yazınsal çevirmenlik yaptı. Dünya PEN üyesi, PEN Kanada dönemsel başkanı, İran Yazarlar Birliği kurucu üyesi, İran Yazarlar Birliği Danışma Kurulu aktif üyesidir ve sansüre karşı çıkışıyla ünlenmiş olan bildiriyi hazırlayan 134’lerden biridir. Halen, Kanada’da Toronto ve York Üniversitelerinde öğretim üyeliği yapmaktadır. Son olarak yayınladığı “Kelebeklere” toplu şiirleri ile Fars şiirinde, halen İran yazın dergilerinde de kıyasıya tartışılan yeni bir türü başlattığını iddia eder. Birçok makalesinin yanı sıra on üç şiir, sekiz roman, on eleştiri, dört toplumsal içerikli, bir sefername, yedi tercüme olmak üzere, kimisi İngilizce birçok eser yayınlayan Berahani’nin eserlerinden bazılarını vermekle yetiniyoruz: Ayaz Bey’in Cehennemli Günleri (roman), Taçlı Yamyamlar (öykü ve şiir), Zillullah (hapishane şiirleri), Azade Hanım ve Onun Yazarı (ikinci baskı) ya da Dr. Şerifi’nın Özel Auschwitzi (roman), Yurdumun Sırları (roman), Düğünden Sonra Ne Oldu (roman), Tebrizliler (roman), Baba ve Oğullar (toplu öykü), Bakırda Altın (eleştiri, üç cilt).

iran edebiyat günleri

Leyla Sadıki

image

Nisan 1977 Tahran doğumlu. Fars Edebiyatı bölümünden mezun oldu ve halen İngilizce Çeviri bölümünde eğitim görmekte. Dördüncü Tekil Şahıs adlı eseri ile tanındı. 1985 yılından sonra, şiirle uğraşmaya başladı ve 1987 yılından sonra ise öykü yazarlığına soyundu. Altmış kısa öykünün yer aldığı Geçmeme Zaman Bul’ adlı ikinci eseri ve on bir öyküden oluşan O Leyla İse Ben Kimim? adlı ikinci öykü kitabı yayına hazırdır. Amerikan öykülerinden çevirdiği Ben Gözaltındayım isimli kitabı yayına hazır duruma gelmiştir. Birçok yazın dergisi ile çalışmaktadır.

iran edebiyat günleri

Feriba Vafi

image

21 Ocak 1963, Tebriz doğumlu. Yazar, kendisi hakkında şunları anlatmaktadır: “Ben, Feriba Vefi. Öykücülüğe, devrimin ilk yıllarında başladım. Lise çağındayken öğretmenlerimin teşvikini gördüm. Kompozisyonlarım kısa öykülere dönüştü ve kısa öykülerim edebiyat dergilerinde yayınlanmaya başladı. İlk toplu öykülerim Sahnenin Derinliklerinde adıyla 1996’da yayınlandı. Biz Gülerken Bile adlı ikinci toplu öykü kitabım 1999’da yayınlandı. Bu arada, öykülerim birçok dergide çıktı ve çevirileri Amerika’da bazı dergilerde yayınlandı. Son çalışmam Benim Kuşum adlı romandır. Öykülerim, kişisel deneyimlerim ve çevremdekilerin yaşamından kaynaklanmaktadır. Tebriz doğumluyum, ancak Tahran’da yaşamaktayım. Lise mezunuyum. Evliyim, iki çocuk annesiyim. Ev hanımıyım.”

iran edebiyat günleri

Ferhunde Hacızade

image

Aylak Gözlerin Teyzesi, Hi-lafı Demokrasi, Sizin Gözlerinizden Korkuyorum, Öykürapor1- Sohrab’ın Göğsü kitaplarının yazarı, Gofteman ve BAYA Dergisinin Sorumlu Müdürü ve Başeditörü, Mitler ve Dinler Bibliyografisi’ni hazırlayan ve Vistar yayınlarının müdürü olan yazar diyor ki: “Babam, adımı 11 Temmuz 1953’de Bezincan köyü yakınlarında bir nüfus idaresinde a Ferhunde’likle kaydettirdi. Aileleri Şiraz ve İsfahan’dan Kirman’a ve Bezincan’a göç eden anne ve babanın çocuğuyum. Hoş sesleri ve şarkıları ile Davudi Ney, Veziri, Kamer… ve evinde müzik dersi verilen büyükannenin şarkıları kulaklarımı müzikle tanıştırdı. Zihnimin rivayetine göre babam eşsiz bir öykü anlatıcısıydı. Bin Bir Gece, Ferhat ile Şirin, Yusuf ve Züleyha masallarını, Rüstem ve Sohrab’ın trajik ölüm hikâyelerini ilk kez, o kara kışın soğuğunda ve gazlambası ışığında bana okudu; ki sonraları için bir zemin oluştursun; Pasdaran Caddesi’ndeki Rıza Beraheni’nin evinin bodrum katındaki kurslara katıldığımda dünyanın başka rivayetlerinde kulak vereyim diye. İki üvey kardeşimden ilki ticaret yolunu seçti; ikincisi şiir ve müzik insanı idi ve hep de küçüklerini, beni, edebiyat ve müziği öğrenmek için teşvik ederdi. Öz kardeşlerimden Mohammed ve Hamid, Kirman’ın zevkli şairlerindendiler. Ne yazık ki şair ve araştırmacı Hamit, ki şiire ilk bakışım onun penceresindendi, 22 Eylül 1998 yılında, on yaşındaki oğlu Karun ile birlikte acımasızca, dehşetli ve feci bir şekilde 38 bıçak darbesi ile katledildi ve ertesi gün binlerce seveni, öğrencileri ve üniversite talebeleri paramparça vücudunu mezarlığa kadar taşıdılar. İlkokulu, kız öğrencilerinin sayısı bir elin parmaklarını aşmayan köyümüzün altı sınıflı tek okulunda okudum. Sınıflar ilerledikçe kızların sayısı daha da azalıyordu. İlkokul son sınıfta bir tek ben vardım. İlkokuldan sonra Baft kentine göç ettik. Fakat birkaç ay sonra evliliğim ve kocamın askeri vazifesi nedeni ile Doğu Azerbaycan’a (İran’da Azerbaycan eyaleti birkaç bölgeye bölünmüştür. Doğu -merkezi Tebriz-, Batı -merkezi Urmuye-, Zencan, Erdebil, Kazvin. H.H.) gitmek zorunda kaldım ve on dört yaşımdayken güzel, enerji dolu ve bir annenin yaptığı pamuk bebeklere benzemeyen canlı bir bebeğim gözlerini gözüme açtı. Bu bebek oğlum Pejman’dı; şimdilerde Vistar ve Baya’da benim yardımcılığımı yapıyor. İkinci oğlum Peyman’ın doğumundan sonra, evlilik nedeni ile bıraktığım eğitimimin peşine düştüm ve edebiyat uzmanlığı bölümünün sonuna kadar devam ettim ve 1978 yılında Bilimler Bakanlığı’nda Kütüphaneci sıfatıyla işe başladım ve halen de devam etmekteyim. Edebiyatla ilgili çalışmalarım 1975-76 yıllarında birkaç dergiye birkaç gazel göndermekle ve Kirman’ın Edebiyatçılar Derneği ile radyoda yaptığım birkaç sohbet ile başlar. Ancak eğitimim, çocuklarımın bakımı, kendine özgü zorlukları ve bin bir sorunu ile kasaba ve küçük şehir yaşamı ve Virginia Woolf’ın dediği gibi ‘kendine ait bir oda’mın olmayışı, bana çalışma fırsatı tanımıyordu. Bir kısmını kütüphaneciliğin telafi ettiği eksiklikler. 1989 yılında, Kirman’ı müzik eğitimi için dar bulan oğlum Peyman, Tahran’ın yolunu tuttu. Çocukluğunun son yıllarında çocukları ile büyüyen, okuyan, öğrenen, aşık olan, çoban neyi, tar ve Beethoven’i dinleyen, yasaklı (İran müziğinin yasak olduğu) yıllar boyunca, sazı çadırası altında saklayan, Kirman’ın daracık sokaklarında Üstad’ın evine koşan, Peyman’ın güçlü elleri ve yeni bakışlarına ümit bağlayan ben de onun peşinden Tahran’a sürüklendim. Aynı yıl ‘Çocuk Kitap Konseyi üyesi oldum ve Çocuklara Sözlük için hazırlanan Müzik makalesinin hazırlanışına katıldım. 1990 yılında Beraheni’nin öğrenci topluluğuna katıldım ve o günden sonra yazınsal teorileri öğrenmenin yanı sıra, ciddi bir şekilde yazmaya koyuldum ki sonucu yayınlanan kitaplar ve dergilerdeki sayısız makale ve şiir oldu.” Hacizadeh’nin yayına hazır kitapları şunlardır: Katilim Olmayana Takdim Edilir (toplu öykü), Talat Benim (toplu şiir), Gözden Geçirme 1 (toplu yazınsal eleştiri) ve Ben, Mensur ve Albrayt (roman). Diğer faaliyetleri: New York Üniversitesi’nde Çağdaş Edebiyat Konferansına katılım ve şiir dinletisi (Mayıs 1990), Kolombiya Üniversitesi’nde, Şikago, Boston’da şiir dinletisi ve soruları yanıtlama, Paris Odeon Müzik Tiyatrosu’nda Edebiyat ve Müzik konferansına katılım, Sorbon Üniversitesi’nde soruları yanıtlama toplantısına katılım, İran’ın edebi seminerlerine sürekli katılım ve 8 Mart ve Uluslararası Kitap Fuarlarında ve Yayıncı Kadınlar’ın galeri ve sergilerine sürekli ve aktif katılım. Hacizadeh, Kadınlar Kültürel Vakfı kurucularından ve Yayıncı Kadınlar Kültürel Odası Yönetim Kurulu üyesidir. Onun Hi-lâfı Demokrasi ve Yeşil Sanı adlı öyküleri ve Sohrab’ın Göğsü adlı öyküraporu İngilizce’ye, Kaygılı adlı öyküsü Fransızca’ya ve Yeşil Sanı öyküsü Kürtçe’ye çevrilmiştir.

iran edebiyat günleri

Cevat Mucabi

image

13 Ekim 1939, Kazvin doğumlu. Şair, öykücü. İran Yazarlar Birliği üyesi, ünlü 134’ler Bildirisi’ni imzalayanlardan. Eserleri: Senin İçin Bir Mevsim, Sonbaharın Kalbine Bir Süngü, Bay Çok Köşeli, İddialı Bir Adamın Notları, Kaçınılmaz Benzerlikler, Tarihsiz Notlar, Ben ve Eyüp ve Günbatımı, Yazıt, Ey Hacca Gitmiş, Devlik, Zincirdeki Söz, Hisarlar…

iran edebiyat günleri

Ali Eşref Dervişiyan

image

25 Ağustos 1941, Kirmanşah doğumlu. Bir süre öğretmenlik yaptı. 1966 yılında Fars Dili ve Edebiyatı lisansını aldı, daha sonra Eğitsel Psikoloji lisansı aldı. 1971-78 arasında Bu Vilayetten adlı öyküsü ve siyasi faaliyetlerinden dolayı üç kez hapsedildi ve kalem yasağı geldi, on bir yıl hapis cezası aldı. Şubat Devrimi sırasında, halkın hapishaneleri işgal etmesi sonucu serbest kaldı. Bazı eserleri, İngilizce, Fransızca, Rusça, Almanca, Kürtçe, Türkçe ve Ermenice gibi pek çok dile çevrildi. Kısa öykü kitapları ve romanları: Bu Vilayetten, Abşuran, Ekmek Mevsimi, Babanın Şarkılarıyla, Hapishane Öyküleri, Hoyrat, 18. Hücre, Toplu Öyküler, Bulutlu Yıllar (iki cilt), Koğuş Öyküleri, Bir Gözün Kara Bulutu; Çocuklar ve gençler için öyküler: Bin Gözlü Bulut, Ne Zaman Dönersin Abi, Çocuk Kütüphanesinde Yangın, Okulumuzun Duvar Gazetesi ve birçok yazınsal makale ve derleme. Yayına hazır: Hep Anne (roman), Sıcak Taze Öyküler (kısa öyküler), Sevdiğim Öyküler (derleme ve eleştiri,2 cilt), Samed Behrengi Anısına, Çağdaş Kürt Kısa Öykücülüğü.

iran edebiyat günleri

2004-Komşu Aç Kapıyı: Türkiye-İran Edebiyat Günleri

image

2004 yılının Mayıs ayında, “Komşu Aç Kapıyı: Türkiye-İran Edebiyat Günleri"ni düzenlendi. İstanbul'da Bilgi Üniversitesi Dolapdere Kampüsünde, Ankara'da Çankaya Belediyesinin Kültür Merkezinde 3'er günlük olarak düzenlenen edebiyat günlerinin hazırlıkları bir komite tarafından yürütüldü. Bu komitede İstanbul'dan; Esra İpek Turan, Makbule Aras, Cavit Mukaddes, Salih Aydemir, Derya Önder, Ankara'dan; F. Emek Tanrıkulu, Haşim Hüsrevşahi, Nihan Özkan, Seda Demirel, Şebnem Yamak yer aldı. İran'dan ve Kanada'dan gelen yazar ve şairler burada konuk edildiler. Türkiye'den İran'dan toplam 35 edebiyatçı panellerde ve okumalarda söz aldı. İlk kez yapılan böyle bir etkinlik geniş bir katılımla gerçekleştirildi.

image
image
image
image
image
image
image
image
iran edebiyat günleri