RIHLE-İ DERVİŞ

Sevgili okurlarım, sizlere bu hafta Rihle-i Derviş adlı şiirimi sunmak istiyorum.

 

Uzun bir vadinin üstünde,

Derviş gibi elimde baston ,

Sırtımda azığımla yürümekteyim.

Yorulmadan, bıkmadan .

 

Çokça cefalar çeksek de

Şu dünya denen harmanda,

Savrulsak da her bir yana,

Bir olanda var oluruz tekrar.

 

Tek olanda, tek vücutta,

Tek nefeste, tek yürekte,

Tek topraktan halk olunuruz

Rahmanın izniyle.   

 

Devam eder derviş vadide lakin,

Başlar sefe­r-i kalbi de biçarenin.

Gökte mi yerde mi çölde mi bilmeden

Yollara vurur kendini yunus misali.

 

Epey uzundur bu yol

Bulutların üzerindeyken bir an,

En derinde bulur kendini.

Böylelikle kat eder çıktığı rıhleyi basamak basamak. 

 

Gelince yolculuğun sonuna,

Ulaşmıştır artık,

İnsan denen varlığın kaynağına.

 

 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Çok uzun metinler, küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,Türkçe karakter kullanılmayan yorumlar onaylanmamaktadır.