24 Mayıs 2020 00:44

Mektup: Bayramı işsiz karşıladık, zehir oldu

"Afili cümlelerle şu kadar yardım yapıyoruz dedikleri yardımlardan da kaymakamlığın ufak tefek yardımlarından da faydalanamıyorum."

Fotoğraf: Pixabay

ANASAYFA

İŞÇİ-SENDİKA MEKTUP

Paylaş

İşten atılan bir metal işçisi
Kayseri

Merhaba sevgili Evrensel okurları…

Şu an yaşadığımız pandemi süreci eminim ki hepimizi çok yormuştur. Hem maddi hem manevi açıdan yıpratmıştır. Her ne kadar “normalleşme süreci” denilse de bu süreç hepimizi uzun süre yıpratacağa benziyor.

İşten çıkarılan bir işçi olarak yazıyorum. Eşim de çalışmıyor. Salgın sürecinde işime son verildi. Evin tek geliri güçlükle alabildiğim işsizlik maaşı oldu. Afili cümlelerle şu kadar yardım yapıyoruz dedikleri yardımlardan da kaymakamlığın ufak tefek yardımlarından da faydalanamıyorum.

Bu süreçte harcamalarımı en aza indirebilmek için eşimin annesinin köyüne geldik. Köy yerinde bağ bahçe işleri derken vakit geçiyor en azından diye düşünüyoruz. Hem şehrin kalabalığından işsizliğin verdiği stresten az da olsa uzaktayız. Tabii bu durumun geçici olacağını biliyorum.

Üstelik Ramazan Bayramı da geldi. Pandemi sürecinde bayram, eski bayramlar gibi kutlanmaz. Ülkemizde gelenek haline gelmiş durumda bayramlaşma merasimi şöyleydi: Bayram sabahı kalabalık aile kahvaltısı yapılır, el öpülür, çocuklara harçlık verilir, eş dost gezilir, aranır… Bu sene bunları yapamıyoruz, herkesin sağlığı için yapmayalım da kanaatindeyim.

Pandemi dolayısıyla zorlanan işletme sahiplerine yapılan devlet destekleri işçilere yapılmıyor. İşçimize destek yapılmadığı gibi destek diye reva görülen 1177 ya da aynı ücrete denk gelen işsizlik parası ile her şeyin eskisi gibi olması mı bekleniyor? Her şeyi geçtim bu parayla, ne çocuklara harçlık verilir ne de sevdiklerinle özel bir bayram kahvaltısı yapılır. Hepsi lükse kaçar.

Son sözüm de bayramı işsiz karşıladık, bayram zehir oldu.