“Kıymet Takdir Komisyonları Kurulmalı”

CHP İzmir Milletvekili Kamil Okyay Sındır’dan özelleştirme kapsamına alınan ve satışları gerçekleştirilen şeker fabrikaları için ‘Kıymet Takdir Komisyonları Kuralım’ önerisi geldi.

“ACİLEN İKİNCİ BİR FAZA GEÇMEK GEREKİR”

Yaptığı yazılı basın açıklamasıyla Çorum, Yozgat, Kırşehir, Niğde – Bor, Ilgın ve Turhal şeker fabrikasının özelleştirilmesiyle, fabrikalarının haraç mezat satıldığına tüm Türkiye’nin şahit olduğunu söyleyen CHP’li Sındır, “Şeker Vatandır Vatan Satılmaz desek de hepimizin gözleri önünde haraç mezat satıyorlar. Bizler de ‘Vatanımızı’ kaça sattıklarını ‘vah vah’ diyerek birbirimizle paylaşıyoruz, dert yanıyoruz ve başka da hiç bir şey yapamıyoruz. Acilen İkinci bir faza geçmek gerekir” dedi.

Gerçekleşen satışlar sonrasında ‘Kıymet Takdir Komisyonu’ kurularak yaratılan kamu zararının ortaya konulması gerektiğini söyleyen Sındır, “Alanında uzman - danışman kişilerin katkılarıyla, şeker fabrikalarının özdeşleştirilmesinin karşısında duran yerel yönetimlerin de destekleriyle bir “Kıymet Takdir Komisyonu” kurulmalı ve gerçekleşen satışlar sonucu yaratılan kamu zararının mutlaka ortaya konması sağlanmalı” dedi.

Kıymet Takdir Komisyonu’nun kurulmasıyla birlikte yapılması gereken çalışmaları Sındır 9 madde halinde sıraladı;

1. Satışın bizati kendisi kamu yararına değildir kamu zararıdır,

2. Satılan fabrikaların imar durumlarının incelenmesi ve yarın birgün imar değişikliği yapılmak istenmesi durumunda hukuki yollara başvurunun temel verilerinin toplanması,

3. Satışı yapılan fabrikaların “tarım alanı” üzerinde olması durumunda imarda bu niteliğinin korunması ve tarımsal amaç dışına çıkması veya yeni olası yapılar için hazırlıklı olunması,

4. Fabrikaların taşınır/taşınmaz (arazi, arsa, bina, makina, ağaç, hurda, vb) değerlerinin gerçekçi tespitlerinin yapılması,

5. Fabrikalarda çalışan işçilerin durumu ve geleceği,

6. Fabrikaların tam kapasite ile çalışması durumunda ne kadar şeker pancarına (verim ve üretim alanı olarak) ihtiyaç duyulacağı ve ne kadar çiftçinin bundan yarar sağlayacağı,

7. Fabrikaların tam kapasite ile çalıştırılması durumunda işletme giderlerinin belirlenmesi ve kar marjının net olarak ortaya konması,

8. Diğer bir deyişle, fabrikaları satın alanların ödeyecekleri bedelin “geri ödeme süresi”nin belirlenmesi,

9. Bu fabrikaların kapatılması durumunda bölge ve ülke ekonomisinin (esnafın, sanayicinin, şeker hammaddesine gereksinim duyan gıda sektörü, vd) ne kadar etkileneceğinin rakamlarla ve kıyaslanabilir/ölçülebilir verilerle belirlenmesi,

10. Fabrikaların yokluğunda ülkemiz şeker üretiminde oluşacak açığın ve ithalat zorunluluğundan kaynaklanacak dış ticaret açığının boyutlarının ortaya konması.