Giriş
Daha önce de yazdım; milletvekili listeleri konusunda en çok CHP’nin başı ağrıyacak diye. CHP seçmeni diğer partilere benzemez. Sorgular, itiraz eder, razı olmaz. AKP seçmeni, zaten lider ne derse o. Listeyi lider yapar, onlar oy verir. İYİ Parti daha ilk kez giriyor, kime neye itiraz edecek.
CHP, cumhurbaşkanı adayını da bu yüzden çok düşüne taşına seçti ve 12’den vurdu, CHP seçmeni olan da olmayan da, İnce’den ve performansından memnundu. Ama milletvekili aday listeleri açıklanınca ciddi bir kıyamet koptu, kimden mi? Önce kadınlardan! CHP’yi bir türlü erkek klübü olmaktan çıkaramadıkları için kadınlar kızgın. Hem aday kadınlar, hem seçmen kadınlar. Seçilecek yerlerde geçen seferden daha az kadın aday.
Ayıptır! Üstelik hak yediler. Çok çalışan, başarılı, kamuoyunun sevgisini kazanmış kadın milletvekillerini silivermişler! Kadınları sanki özellikle en sonlara, seçilemeyecek yerlere koymuşlar! CHP’nin geçende çok eleştirdiğimiz, dalga geçtiğimiz TOBB Yönetim Kurulu’ndan farklı olması gerekmez mi? Söylemedi demeyin, bu tavır kadın seçmeni İYİ Parti’ye kaydırır. Sadece Meral Akşener değil, etrafında da çok etkili kadın var.
Solu ve ulusalcıları
Bir başka eleştiri de tahammülsüzlük. CHP’de her zaman eleştiri ve farklı görüş olur. CHP daha solda olmalı diyen grup da, daha ulusalcı grup da tasfiye edilmiş. Bu tavır da genç ve soldaki seçmeni HDP’ye kaydırır. Kaboğlu’na teklif götürüldüğünde sevinmiştim ama o kadar karşı çıkılan Bekaroğlu kadar iyi yerde değil. Baykal’ın listeye konulması ise akıl dışı. Vefa ille de milletvekilliği ile mi ölçülür? Sağlığının yetersiz olması bir yana, sosyal demokratlara tarih içinde yararlı mı oldu zararlı mı, döküm yapalım mı? Kılıçdaroğlu, tam da artık lider oldu derken, kendisine muhalif ya da rakip olabilecek herkesi temizlemiş. Hala seçmeni “tıpış tıpış oy verirler” diye gördüğünü açık etmiş. Şu siyaset ne kadar korkunç bir ortam!
MARDİN
Bir şehre bienal bu kadar mı yakışır?
Mardin Bienali’nin 4 Mayıs - 4 Haziran arasında süren dördüncüsü, içinde bulunduğumuz olumsuz ortama rağmen sanatın ne kadar birleştirici olduğunu göstermesi açısından bir örnekti, o kadar çok ilgi çekti ki! Mardin’e en son geçen seçim öncesi gitmiştim. Şehir inanılmaz toparlanmış.
Mardinli rehberlerimiz Lokman ve Mehmet, şiirler türküler söyleyerek, şehrin taşını toprağını anlatarak ayrı sevdirdi Mardin’i. Döne Otyam’ın öncülüğünde başta Canan Budak, küçük ama etkili bir kadro ve küratörlerin çalışmasıyla Mardin’in en etkileyici mekanlarında sergilenen işleri gezerken Mardin’i de gezmiş oluyorsunuz. Ramize Erer’in “Barışa” diye karınlarını tokuşturan hamile kadınlarının asker olan çocukları çalışması yüreğimi titretti.
Alman Karargahı diye anılan mekanda “Merkez Kaç” adı verilen yerdeki akrepler de, Taner Ceylan’ın Meryem Ana Kilisesi’ndeki Acıların Adamı ismini verdiği İsa resmi de.
Kilisede mucize
Çünkü kilisede, depodan bulup getirdikleri İsa’nın bir ahşap heykeli var ve resmin birebir aynısı! Bir tür mucize. Yıldız Hamamı’nda Youssef Nabil’in “Hiç Gitmedin ki” isimli video çalışması soluk kesiyor. Bienal’in adı Sözden Öte, sanatçılar da sözle değil, sanatla döküyor taşlara, duvarlara, dertlerini. 50 sanatçının, kentin tarihi dokusu içine yerleştirilmiş işlerine Mardinlilerden çok, şehre sırf bunun için gelenlerin ilgi gösterdiği başka bir gerçek. Ama Mardinli, şunun farkında: Sanat ve kültür, bir şehre sadece turist değil, değer katar. O değer, kar topu gibi çoğalarak kenti uluslararası alana taşır, sadece para değil, önem kazandırır.
Bunun bilincinde, bienali Mavi gibi şirketlerin, maddi manevi desteklemesi, sürdürülebilirliğini sağlaması, her Mardinli ve sevenleri için görevdir. Hele Mardin, UNESCO tarafından Venedik kadar korunması gereken tarihi şehirler arasında görülürken! Mardin’i anlatmak için ne söz, ne yerim yetmiyor, eşeklerin çöp topladığı, daracık sokaklarındaki konaklarda lüks butik otellere rastladığınız, camiyle kilisenin içiçe olduğu bu şehri gidip görmek, gezmek gerekiyor!
