Dans, bir müzik eşliğinde bedeni özgür bırakabilmektir. Müziğin ne olduğunun hiç önemi yoktur. İster tango olsun, ister harmandalı veya oryantal. Ne müzik olursa olsun sonuçta dansetmek o müziğe uygun olarak içimizden geldiği gibi yapılan beden hareketleridir. Tarihin en eski zamanlarından günümüze kadar en ilkel veya gelişmiş toplumlarda daima olagelmiştir.
Ancak günümüzde dans etmek herkes için aynı şekilde kolay bir şey değildir. Birçok insan dans etmekten çok korkar. Bir düğün veya danslı bir toplantıya gittiğinde büyük bir sıkıntı yaşar. Sanki herkesin gözü ondadır. Herkes ona dikkat etmektedir. Herkesin ortasında dans etmek çok zordur. Çaresi iki duble içkidir. Laf aramızda herkesin bildiği gibi içki aslında bir uyuşturucudur. Elbette uyuşturma işine yarar. Her insanın içinde bir çocuk benliği ve bir de ebeveyn benliği vardır. İçimizdeki çocuk, gerçek yaşamdaki küçük bir çocuk gibi özgürce atlayıp, zıplamak ve oynamak ister. Kim ne der veya ne düşünür asla umursamaz. Ama içimizdeki ebeveyn benliği kuralların temsilcisidir. Kurallara uymak lazım ve ele güne rezil olmamalı. İşte kişi dans etmeye giderken içindeki ebeveyn benliği bu şekilde konuşmaya başlar. "Hafif bir kadın gibi mi oldum? Eşcinseller gibi mi oldum?" Gizli endişe ve korkular ortaya çıkar. İki duble içki bu ebeveyn benliğini uyuşturur. Eh bu ebeveyn benliği uyuşunca da içimizdeki çocuk özgür kalır. Özgür kalan çocuk benliği müzik eşliğinde kimseyi umursamadan rahatça dansedebilir. O anda içinden nasıl geliyorsa öylesine kıvırabilir.
Peki rahatça dansetmek için illa da iki duble içmeli mi? Elbette ve aslında iki duble içki şart olmamalıdır. Yaşamı ebeveyn benliğinin denetiminde, hep kurallara uygun yaşamak pek de zevkli bir şey değildir. İnsan ruh sağlığı açısından da olumlu bir yol değildir. Zaten, genel olarak yaşamda birçok kurala uymaktayız. Ama zaman zaman da olsa içimizdeki çocuk özgür kalabilmelidir. Bu nedenle dans kursları aslında insan ruh sağlığı açısından çok yararlı yerlerdir.
Bu tür kurslara ilk başlayan insanlar bir miktar endişe ve tedirginlik hissedebilir. Yani, genellikle başlangıçta rahat değillerdir. Ancak kısa bir süre sonra insanlar rahatlamaya başlar. Yani içki içmeden de içimizdeki çocuğu özgür bırakabiliriz. İnsanlar dansettikçe eğlenmeğe ve eğlendikçe de daha rahat dans etmeye başlarlar. Dans özellikle sosyal fobisi olan insanlar için çok yararlıdır. Dans etmeyi öğrendikçe güven duygusu yükselir. Kendisine güven duyan ve korkularını geride bırakan insan da içindeki çocuğun mutluluğunu rahatça yaşayabilir. Mutlu olan insanlar mutluluk verebilir.