Beş yaşındaki bir kız çocuğu, babası gazete okurken onun yanı başına muzip ve sevimli bir şekilde oturur. Biraz sonra babasına dönerek 'Babacığım yanağımı öper misin?' der. Baba da "Bu işte bir iş var ama neyse" diye düşünerek kızını yanağından öper. Kız tatlı bir şekilde kıkırdadıktan sonra "Babacığım, şimdi de kulağıma bir şeyler fısılda" der. Baba şaşırmakla beraber, sonucu merak da ederek kızının kulağına fısır fısır bir şeyler söyler. Bunun üzerine küçük sevimli kız gülerek yerinden kalkar ve giderker babasına "Ah olmaz şekerim, bu gece çok yorgunum" der...
***
Bizim toplumumuzda çocuklara cinsel eğitim verilmiyor diye bir şey yok. Elbette toplumumuzda tüm çocuklara cinsel eğitim veriliyor. Ancak genellikle yanlış, çarpık ve olumsuz bir cinsel eğitim veriliyor. Varsayalım ki evde bütün aile bir korku veya savaş filmi seyrediyor. İnsanların birbirlerinin boğazlarını keserek öldürmesi gibi savaş sahneleri var. Bu sırada bütün aile çekirdek çitleyerek rahat rahat filmi izliyor. Ama filmde bir öpüşme, sevişme sahnesi çıkınca anne ve babanın huzuru kaçıyor. Yani çocukları ile beraber insanların birbirlerini öldürmelerini sakin sakin izlerken, sevişme sahnesinden çok rahatsız olurlar. İşte tam bu sırada kanal değiştirirseniz, çocuğunuza bir eğitim vermiş olursunuz. Öpüşmenin veya sevişmenin sakıncalı ve olumsuz bir şey olduğunu öğretmiş olursunuz. Çocuğunuzun bulunduğu bir ortamda eğer eşinizle hiç öpüşmemiş veya sarılmamışsanız, bu da bir eğitimdir. Cinsel konularda hiç ama hiç konuşmazsanız, bu da bir eğitimdir. Cinsel konuların mahrem, olumsuz ve üzerinde hiç konuşulmaması gereken bir şey olduğunu öğretmiş olursunuz.
Çocuklar anne babalarının nasihatlerini genellikle dinlemezler ama davranışlarını kopya ederler. Toplumumuzun çoğunluğu cinsellikle ilgili birçok hatalı ve yanlış inanışlar içindedir. Bu konunun, yani cinselliğin bu kadar abartılması çok yanlıştır. Anne babalar çocukları ile tarih veya coğrafya üzerine konuştukları gibi cinsellikten de aynı rahatlıkta bahsedebilirler. Veya film izlerken dövüş sahnelerinde ne kadar rahatsanız, sevişme sahnelerinde de aynı rahatlık içinde olunabilmelidir. Birçok zaman çocuğun bu sevişme sahnelerinden olumsuz etkilenebileceği zannedilir. Oysa şöyle bir düşünün. Çocuğun psikolojisi açısından kanlı öldürme sahneleri mi sakıncalıdır, yoksa sevişme sahneleri mi?
SORUNUN İTİRAFI KÜFÜRLER
Bu yazıyı okuyan siz yetişkinler mutlaka bir cinsel eğitim aldınız. Siz yani biz, hepimiz az veya çok ama mutlaka ve genellikle çarpık bir cinsel eğitim almışızdır. Toplumumuzun cinsel konulara yaklaşımını ve eğitim düzeyini değerlendirmek istiyorsanız, gazetelerin üçüncü sayfa haberlerine bakabilirsiniz. Bol miktarda cinsellik suçları veya cinayetleri görebilirsiniz. Veya stadyumlarda toplu yapılan küfürlere de bakabilirsiniz. Küfürlerimiz genellikle cinsellikle ilgilidir. Örneğin hakemlerin eşcinsel olması, makatları ile ilgili temenniler ve annelerinin fahişe olması dile getirilir. Bir çocuğu yetiştirirken cinsel konuları ne kadar çok bastırırsanız, ileride o konuda sorunların çıkmasına o kadar çok davetiye çıkarırsınız. İşte bu tipte topluca yapılan cinsel küfürler aslında topluca yapılan "sorunlar içinde olma" itiraflarıdır.