İstismar ruhu öldürüyor

NİLGÜN TAZE

Kısıtlama, zorlama, cezalandırma, reddetme, dışlama, terör (korku ve dehşet duyguları oluşturma), önemsememe ve aldatma gibi özgüven yıkıcı davranışlar tüm dünyada bilinçsiz anne babaların çocuklarına uyguladığı davranışlar arasında yer alıyor. Sevgi dilini bilmeyen ebeveynlerin yetiştirdiği çocuklar ise karşılarında iyi bir rol model bulamadıkları için aynı olumsuz davranışları büyüdüklerinde kendi çocuklarına taşıyabiliyorlar.

Ege Üniversitesi Çocuk Koruma Birimi Emekli Öğretim Üyesi Prof.Dr. Cahide Aydın çocuklara yönelik olan duygusal istismarın onur kırıcı sözler, sürekli kıyaslama, alay etme, tehdit, sindirme ve ayrımcılık şeklinde kendini gösterdiğini belirterek şunları söyledi: “Ceza amacıyla çocuğu rahat hareket edemeyeceği yada kıpırdamayacağı ortamda tutma yada tuvalet, banyo gibi kapalı mekanlarda kalmak zorunda bırakmak çocuklarını özgüvenlerini yerle bir etmeye yetiyor. Çocukları ve gençleri kendisinin özgür karar veremeyeceği bir yaştan itibaren telkin yoluyla yada isteğinin dışında olarak belli bir davranış biçimi, sosyal etkinlik, öğrenim, mesleğe yönelim, dini inanç ve siyasi görüş konularında zorlama da çocuklarda doğal davranışlara yanıt vermede yetersizlik başta olmak üzere duygusal yoksunluk hali ve kronik seyirli duygu durum bozukları oluşturabiliyor.”

BENLİK SAYGISINDA DÜŞME

Çocuklara yönelik sevgisiz davranışların çocuğun benlik saygısında önemli tahribata yol açtığını açıklayan Aydın, verilen zararın bununla da kalmayıp ek psikiyatrik bozukluklara ve sosyal ilişkilerde uyumsuzluğa yol açtığını belirtti. Cinsel istismara uğramış olan çocukların ise daha tramvatik duygu durum bozuklukları ile karşı karşıya kaldığını ifade eden Aydın, “Cinsel istismarın ilk tanımı çocuğun bir yetişkinin cinsel tatmini için bir cinsel nesne olarak kullanılmasıdır. İkinci tanım ise bağımlı ve gelişimsel olarak olgunlaşmamış çocuk yada gençlerin bilinçli olarak onay veremeyecekleri, bütünü ile algılayamayacakları, aile içi rollere ve toplumsal kurallar uygun düşmeyen cinsel etkinliklerde bulundurulmalıdır” açıklamasını yaptı.

RUHUN ÖLÜMÜ

Çocuğun birinci derecede kan bağı olan aile bireylerinden biri tarafından cinsel amaçla kötüye kullanılmasının ensest olarak tanımlandığını belirten Aydın şunları söyledi: “Çocukların cinsel amaçlı olaylarda kurban seçilmesi, çocuk pornografisi ve çocuk fuhuşuna göz yumulması cinsel istismardır ve kesinlikle kabul edilemez bir davranıştır. Bir insanın kendi cinsel zevkleri uğruna henüz kendini koruyabilecek durumda olmayan çocukları cinsel bir metaya çevirmesi o bireyin akıl ve ruh sağlığını ve bir insanı insan yapan saygı, sevgi, değer verme gibi önemli evrensel değerlerini kaybettiği anlamına gelir. istismarcı ebeveynlerin genellikle küçük yaşta ebeveyn olduklarını görüyoruz. Yine bu kişilerin aile içinde şiddet gören, alkol ve madde kullanımı yaygın, psikiyatrik hastalığa sahip olması ve yine çocukluklarında istismara uğrayan kişiler tarafından sergilendiğini görüyoruz. Çocuklar cinsel istismarı sanki içlerinde, derinlerinde bir şeylerin bozulduğu, parçalandığı bir ruh ölümü olarak algılanıyor.”