İstanbul’daki Trabzon yine yoğun bir hafta sonunu geride bıraktı. Olumsuz hava şartları bu yoğunluğu engelleyemedi. Böyle zamanlarda hep olduğu gibi saatleri çakışan bazı etkinlikleri kaçırmak durumunda kaldık. Bu duruma alışamadık, alışamayacağız; Trabzon’un olduğu her yerde biz de bulunmak istiyoruz ama maalesef yapacak bir şey yok.
Ekrem İmamoğlu’nun kahvaltısı
Cumartesi sabahı CHP İstanbul Büyükşehir Belediye Başkan Adayı Ekrem İmamoğlu’nun Trabzonlu derneklerin temsilcileriyle buluştuğu kahvaltı organizasyonuna gittik. Salon tıklım tıklım doluydu, Ekrem İmamoğlu formundaydı, konuşması sık sık alkışlarla kesildi, biz de koşup haberi en iyi şekilde yapmaya çalıştık. Yayınladık, paylaştık; ama o da ne…
Haberin gördüğü ilgi, bir gün önce yayınladığımız patates siğili karantinası haberinden halliceydi. Dernekleri iktidarın arka bahçesi olmakla suçlayan, hiçbir olumlu iş yapmamakla itham eden, yaptığımız dernek haberleri karşısında bozuk çalan dostların hiçbirinden doğru dürüst bir ses çıkmamıştı. Ekrem İmamoğlu’nun kazanması için klasik CHP oylarının yetmediğini dört işlem bilen çocuklar bile idrak edebilirdi. Kahvaltıda klasik CHP’li tanımına uymayan ve oraya hemşehriye destek amacıyla gelen Trabzonlular da hazır bulunmuştu. Kazanmak için bu insanların oylarına da ihtiyaç vardı. Ama dostlarımız burun kıvırmaya devam ediyorlardı. Ya Ekrem bey onların hoşuna giden şeyler söylememişti ya da biz haberi doğru dürüst yapamamıştık. Ya da bilmediğimiz bir başka sebep vardı. Neyse artık. İmamoğlu’nun basın danışmanı ya da halkla ilişkiler sorumlusu değiliz. Bu pozisyondaki arkadaşların problemidir.
Kış kıyamet fotoğraf sergisine
Cumartesi akşam kar fırtına demeden bir grup arkadaşla birlikte Ümraniye’deki TrabzonPark’ta Prof. Dr. Zerrin Şentürk’ün fotoğraf sergisinin açılışına gittik. Katılımın fazla olmayacağından endişe etmiştim ama bana göre gelmesi gerekenler gelmişti. Ümraniye Kaymakamı Suat Dervişoğlu, TİAB Başkanı Yaşar Aşçıoğlu ve yönetim kurulu üyeleri, Zerrin hocanın dost ve arkadaşları… TİAB’da geçmişte çok daha güzel havalarda yapılan sanat organizasyonları açılışlarına da ancak bu kadar kişi gelmişti. Zerrin hoca bilim insanı, profesyonel fotoğraf sanatçısı değil. Fakat eserleri hiç de amatörce çekilmiş fotoğraflara benzemiyorlardı, uzman gözüyle değil ama mütevazi sanatseverler olarak çok beğendik.
Sultanbeyli’de tatsız final
Haftanın finali Sultanbeyli’deydi. İstanbul Anadolu Yakası Trabzonlular Derneği’nin Trabzon’un Düşman İşgali’nden Kurtuluşu’nun 101. Yıl dönümü münasebetiyle düzenlediği geceye katıldık. Başkan Alaattin Aksoy ve yönetim kurulu üyesi arkadaşları yaklaşık iki aydan beri hem gecenin organizasyonu için hem de tanıtımı için yoğun bir çaba sarf etmişlerdi. Hâttâ itiraf edeyim, sosyal medya paylaşımlarından bazen bıkkınlık gelmişti.
Orada birçok dost-ahbap gördük, onlarla birlikte hoşça vakit geçirdik, keyifli sohbetler yaptık. Yalnız Alaattin başkanın bahsini ettiği vefa ödülü acaba ne olmuştu? Yönetim kurulu sahneye davet edildi, Alaattin Aksoy onları övgüler eşliğinde uzun uzun tanıttı, sonra Sultanbeyli belediye başkanı, sonra kaymakamı çıkıp konuşma yaptı. Benim gözüm de sahne arkasında bekleyen plaketlere ilişti. Bir masa dolusu plaket vardı, onlar hangi ara verilecekti? Sunucu Necati Selvitop’a sordum, “Aralarda vereceğiz işte” gibi bir şey söyledi. Sonra yönetici Mustafa Yıldırım’dan erkene almalarını rica ettim ama sahne sanatçıya bırakıldı ve horon başladı. Bir süre sonra baktım ki sevgili Mustafa Yıldırım horonda dönüyor ve bana mutlu mesut gülümsüyor.
Hayır. Geçmişte o saflığı yapmıştım ama artık bir daha plaket alacağım diye gece yarılarına kadar sesimi yanımdaki insana bağıra bağıra duyuramadığım atmosferde kalmaya niyetim yoktu. Çıktım geldim.
İmdi…
Ekrem İmamoğlu kahvaltısı ve Sultanbeyli’deki gece hakkında burada yazdıklarımdan başka yazıp söylenmesi gereken çok şey var. Onları saklamanın, sessizce geçiştirmenin de kimseye faydası yok. Kısmetse bir sonraki yazıda bu konuya devam edeceğim. Her şey değişip dönüşürken habercilik dili ve üslubu aynen devam edemez. Kusura kalmayın.
