Pazar Grubu gençlerimizden her yıl üniversiteye gidenler oluyor. Onlar yıl boyu süren arkadaşlığın etkisiyle birbirilerine yardımcı oluyorlar. Birbirleriyle aynı şehir ve üniversitede okumak noktasında ortak tercihler yapıyorlar. Bu da bu ortamdaki gelişen dostluğun, arkadaşlığın, iman kardeşliğinin bir sonucudur.

Şimdilerde iş hayatı içinde onlarca Pazar Gurubu gençlerimiz bulunuyor. Doktorlar, mühendisler, avukatlar, eğitimciler vb. mesleklerde çalışıyorlar.

Zaman zaman onlar da değişik sohbet mekânlarında bir araya gelip eski günleri yadediyorlar. Yani bir sohbet ortamında gelişen ilişkiler sadece o ortamla alâkalı olmuyor. 

Bu aile hayatına, iş hayatına, sosyal ilişkilere kadar hayatın pek çok noktasında görünür hale geliyor.

23 yıl önceki Pazar Grubunun ilk elemanlarından bazılarıyla yaşadığımız şehirde karşılaştığımızda apayrı bir lezzet içerisinde birliktelikler yaşanıyor. Onların iş mekânlarına gidip, onları bir iş adamı olarak görmek ve yetkinliklerine, yeterliliklerine, başarılı çalışmalarına şahit olmak gerçekten güzel.

Hastalanıyorsunuz, gurubunuzda yetişmiş bir doktora muayene oluyorsunuz; çocuğunuz, gurubunuzda yetişmiş bir başarılı öğretmene emanet ediliyor; evinizde bir inşaat işine ihtiyaç duyuyorsunuz, hemen işi bilen gurubunuzda yetişmiş bir inşaatçıya işi teslim ediyorsunuz. Ve daha neler neler.

Bir eğitimci için sayılan şu fayda noktaları bile bambaşka haz veren, huzur veren faaliyetlerdir. Daha da ilginci, yıllar önce Pazar Grubu’nda öğrenciniz olmuş gençle, şimdi onun çocuğu ile bir araya geliyor, sohbetlere katılıyorsunuz.

Hatta bazen Pazar Gurubu sohbetlerinde baba, oğul ve arkadaşları olarak katılımlar görebiliyorsunuz. Bunlar da Rabbimizin fazlındandır.

Duâmız odur ki, rızadan ayrılmadan, ihlâstan sapmadan, istikametten kopmadan; gayret, çaba ve şevk içerisinde Rabbimiz bizleri hizmet-i imaniye ve Kur’âniyede son nefesimize kadar istihdam etsin. 

Şahs-ı maneviden bizleri ayırmasın. Bizleri, kendi kafa fenerine güvenerek, istişaresiz adım atmaktan, alıkoysun. Her eğitimcimize kabiliyetine uygun hizmet kapıları açsın. Bu gerçekten bir nasiplilik halidir. 

Hizmetin bize değil, bizim ona ihtiyacımız var.