Mesleğimizde menfi bir tarza müsbeti anlatmak ve menfiliği ileri sürerek müsbeti ispat etmek yok, ama şunu söylemeden de geçemeyeceğimiz; peki okunmazsa, bizim dediğimiz manada okunmazsa ve anlaşılmazsa ne olur? Kıyamet mi kopar? Evet, doğru kıyamet kopmaz, ama büyük kıyameti koparacak küçük kıyametler kopabilir… Bunlar nelerdir?

Okumayan, Risale-i Nurlar’ın okunmasını istemez.

Okumayan Risale-i Nurlar’ın ne olduğundan bihaber olur.

Okumayan, Risale-i Nurlar’ı hangi şekilde tanımışsa yalnızca onunla; yanlış olarak amel etmeye çalışır ve amel de eder, yapar.

Okumayan Risale-i Nurlar’ı kesinlikle ve yüzde yüz anlamaz.

Okumayan, Risale-i Nurlar’ın cihanşümul feyiz ve bereketinden, faide ve semerelerinden mahrum kalır.

Okumayan, Risale-i Nurlar’ı ancak kendi küçük, nefsanî ve cahilane çerçevesinden tasvir ve tarif edebilir.

Okumayan, Risale-i Nurlar’ın kalbi, ruhî, aklî ve vücudî faziletlerinden, mükemmelliklerinden bigane kalır…

Okumayan, Risale-i Nurlar’ın bir derya gibi insana kazandırdığı hazlardan, lezzetlerden, sevinç ve sürurlardan, memnuniyetlerden ve faydalardan mahrum kalır.

Okumayan, Risale-i Nurlar’ı okudum zan ve kanaatiyle hür türlü olumsuzluğa, zarar ve ziyana, şefkat tokatlarına veya zecir tokatlarına kendini müstehak eder.

Okumayan, Risale-i Nurlar’dan bir şekilde elde ettiği nakıs ve bitamam ve gayrimutmainne malûmatlarıyla başkalarına üstünlük sağlamaya kalkar ve başına da belâları bulur.

Okumayan, Risale-i Nurlar’ı okuyan ve vakıf olanlara hiçbir zaman muhatap, dost ve kardeş olamaz!..