Samuel Beckett' in kitabı "Godot'u beklerken" öğrenci iken severek okuduğum kitaplar arasında olmuştur.
Kitap da anlamsız şekilde bekleyiş içinde olan insana odaklanır. Beklerken neden beklediği konusunda bile kararsızlık içindedir.
Kimi zaman; bazı hastalarım için, hastalıklarının nedenlerini araştırırken bu duyguyu düşünmüş ve onlar adına karamsarlığa kapılmışımdır. Modern dünyanın olaylara analitik bakışı sonucu tüm hastalıklar güzel adları ve tanı yöntemleri ile sınıflanmış, hekimlerin bilgilerinde yer almıştır.Hastalar kendileri için en uygun doğru tanıyı alabilmek adına, tetkiklere boğulmuş halde, hekimin kendisine hastalığı söylemesini beklemektedirler. Gözlerinde hissedilen korku ile hekimin ağzından duyacağı hastalık adını bekler. Tanı ile ilgili bilgiyi alınca araştırmaya ve kendisinde vereceği zararı merak eder. İnternet bilgileri gözünü daha bir korkutur. Tüm olasılıkları sayan bilgi tuzağı ona en korkuncu ile başlayan bilgileri verir. Bu bilgiler ölümü düşündürür ve içi sıkılır. Genellikle en basiti, en kolayı karşısına çıkar. Hastalardaüzüntüsü, içini gereksiz yere kaplayan korkusu yerleşir.
TESLİMİYET AŞKI
Anadolu erenlerin yaşama bakışı ile ilgili kitap okuyanlar bilir. Teslimiyet içinde yaşamda hastalığı ile karşılaşacakları için sevinirler. Aşk'ları onları hatırlamıştır.
Hazreti Mevlana'nın "düğün günüm geldi" sözü benim aklımdan çıkmaz. Günümüzde;
Anadolu'nun geleneksel manevi eğitiminden uzaklaşan insan, modern dünyanın çıkmazları ile karşılaşınca sığınacak yer bulamayınca ortada yalnız kalır.
Evlerinde ya da işyerlerinde başlarına gelebilecek basit gribal enfeksiyon, cilt tahrişleri, basit burkulmalar gibi hastalıklarda alabileceği basit önlemler yerine, hastanelere gidilmesi için hastalar koşturulmaktadır.
Burada kendilerini ticari kurallarında içine yerleştiği yeni tıp anlayışı beklemektedir.
Birçok alt dallara bölünmüş ve tanı olanaklarının gelişmesi ile elinde olanağı artan tıp; gelen hasta için en doğru olanı yapmak adına hizmet etmeye çalışır. Kimi zaman teknik makine yanlışlarını tekrarlamak bile zaman alır. Hasta için tüm bunlar kendisi ile konuşma ve korku sebebi olmaktadır. Tetkikleri kolayca yaptırabileceği sigortası olanlar için, temelde güzel olmasına rağmen istenen tetkikler ister istemez artmaktadır.
AHLAKİ DEĞERLER
Bugün benim gözlemlediğim; hızlı ilerleyen bilim ve teknoloji eşliğinde insanın yapabilecekleri hızla yukarıya çıkarken ruhlarımız ona uyum göstermemektedir. Bu nedenle mutlaka ahlaki değerlendirmeleri yapıp, yaşamın tüm alanlarına değerlerimizi yerleştirilmelidir. Hastalar, hekimler, sağlık çalışanları, sağlık kurumları ve bunları değerlendirecek ve destekleyecek olan tabip odaları ve sağlık bakanlığına ek görevler düşmektedir.
Hastalıklardan korkan insanlar oluşturmamak için hastalıkların yaşamın bir parçası olduğunu hastaya hissettirmek ve ticarileşmesinden uzak tutmak gereklidir.
Bu aynı zamanda poliklinik sayılarının azalmasını sağlayacaktır.
Sağlıcakla kalın dostlarım.