Bir yıl önce sorsalar, yıllar içinde oluşan "Fenerbahçe yener abi" algımızın bu denli hızla değişeceğini hiçbirimiz tahmin edemezdik.
Bırakın şampiyonluğu umut etmeyi, ligde kalmak için dua eder olduk.
Son olarak Akhisarspor'a 3-0 mağlup olduk.
Puan tablosunda 17'nci sıradayız.
Altımızda Çaykur Rizespor var. Üstümüzde de Büyükşehir Belediye Erzurumspor...
Kulübün hisseleri Ali Koç yönetimi iş başına geldiğinden beri yarı yarıya değer kaybetti.

*** Ama Ali Bey'in bu gidişata karşı bir şey yapmadığını söylemek haksızlık olur.
Belli ki elinden geleni fazlasıyla yapıyor.
Israrcı olduğu teknik adamları her sarsıntıda değiştirmeyi tartışıyor...
Soyunma odasına giren başkan olmayacağım dediği için mağlubiyetler sonrası takımını tribünde azarlıyor...
Akhisar maçı sonrası yaptığı gibi, futbolcularına maç dönüşlerinde uçak yerine otobüsle İstanbul'a dönme cezası veriyor.
Bir zamanlar Saddam'ın oğlunun Iraklı futbolcuları kaybedilen maçlar sonrası falakaya yatırdığı düşünülürse, buna da şükür diyor insan.
Ha bir de Kemal Kılıçdaroğlu ile görüşüyor.
Ne konuşuyorlar, hepsini bilmiyoruz elbette.
Ama belli ki Ali Bey, defalarca seçim maçı kaybettiği halde CHP'nin başında olan Kemal Bey'in nasihatlerinin kendisine ve takımına faydalı olacağını düşünüyor. *** Mizah yapmıyorum. Yaşanan mizahı anlatıyorum.
Çünkü sadece iyi bir taraftar ve zengin bir ailenin eli yüzü düzgün çocuğu diye Türkiye'nin en köklü spor markasının başına getirilen Ali Bey'in hikâyesi fazlası değil.
Kaldı ki yaptığı siyasi yorumlar nedeniyle Türkiye muhalefetine bile örnek gösterilen Ali Bey'in arkası sağlamdı. Hâlâ da sıkı destekçileri var.
Düşünsenize, bu kötü futbolun, puan tablosunun ve yönetimsizliğin altında başka birinin imzası olsaydı o kişiyi nasıl çiğ çiğ yerdi spor yazarlarımız.
Bu arada Harvard Üniversitesi işletme okuttuğu bir mezununu bu zor günlerinde yalnız bırakmamalı.
Bir heyet gönderip (Kayyumla karışmasın) Ali Bey'e kulübü yönetmesinde yardımcı olmaları hem markalarının prestiji hem de Fenerbahçe için faydalı olabilir.