Hakkımızı aramaktan korkmayalım

Bir süredir dilim döndüğünce engelli haklarına ve mağduriyetlerine dair yazılar kaleme alıyorum.
Bu mağduriyetlerin büyük çoğunluğunun aslında yasalarla koruma altına alınmış hakların çiğnenmesinden, ilgili mevzuatın uygulanmamasından ya da mağdurların hakları konundaki bilgisizliğinden kaynaklanan mağduriyetler olduğunu bir kez daha vurgulamak istiyorum. Tanınmış ama pratikte karşılığı olmayan haklarımız için şikâyet ve talep etmekte haklıyız. Gücümüzü ve cesaretimizi de yasalardan alıyoruz. Dolayısıyla çözümü de mahkemelerde bulabiliriz. Örneğin, binaların erişime uygun olmayan durumları ciddi bir mağduriyet konusudur, yasada yeri vardır ve sorunu mahkemeler marifetiyle çözmek mümkündür. Engelli rapor oranlarının düşürülmesi meselesi yine mahkemelerde büyük oranda düzeltilebilmektedir. Bunların somut örnekleri mevcuttur. Evde bakım hizmetine muhtaç ağır engelliler büyük hak mağduriyetine uğramaktadırlar, bu vatandaşlarımızın uğradıkları haksızlıklar da mahkeme yoluyla çözülmektedir. Zihinsel engelli çocukları olan ebeveynler engelli hakları konusunda maalesef çok bilgisizler, bu konudaki çalışmaları takip etmeli, bu eksikliği gidermelidirler. Bundan habersiz ailelerin hakları konusunda bilgilendirilmeleri sorumluluğu hepimize düşer. Yeri gelmişken ilgili yasa maddesini paylaşmak istiyorum. 1/7/1976 tarihinde çıkan 2022 sayılı, 65 yaşını doldurmuş (veya engelli) muhtaç, güçsüz ve kimsesiz Türk vatandaşlarına aylık bağlanması hakkındaki kanunun engellilerle ilgili 2. maddesi özetle şunu söylüyor: (a) Hayatını sürdürebilmek için başkasının yardımına muhtaçlığını hastane raporuyla ispatlayan veya (b) Türkiye İş Kurumu’na yaptığı iş başvurusu karşılanmayan engellilere, eğer başka bir kişi veya kurumdan düzenli gelirleri yoksa, devlet memur aylık katsayısının (a) 4.86 veya (b) 3.24 katı kadar aylık bağlanır.
YASALARI HAREKETE GEÇİRMELİYİZ
Şikâyet ederken, yasaları harekete geçirecek eylemleri de hayata geçirmek zorundayız.
Bilgi paylaşımının dehşet boyutlara ulaştığı bugünlerde doğru bilgiye erişmenin yollarını bulmalıyız. Ülkemizde engellilikle ilgili çalışmalar özellikle 3 Aralık ve 10-16 Mayıs tarihleri arasında yoğun olarak yapılmakta, önemi her geçen gün daha da artan bilgi yoğunluklu çalışmalar üniversitelerin de dahil olmasıyla sevindirici ve heyecan verici sonuçlar vermektedir.
Sivil toplum örgütleri, bu türden bilgi temelli toplantıların belirli günlere sıkıştırılmadan, süreklilik arz edecek bir tarzda tertiplenmesi sorumluluğunu üstlenmelidir. Bu örgütler ayrıca, kendi faaliyet bölgelerindeki engelli ailelerini düzenli olarak ziyaret ederek onları hakları konusunda bilgilendirmeli ve bu ailelerin evrensel kriterlere göre yaşam standartlarını raporlamalıdır.
1/7/2005 tarihinde çıkan 5378 sayılı Engelliler Hakkındaki Kanun, haklarımızın yasaların koruması altında olduğunu gösteren en önemli belgedir. Bu kanunun amacı”engellilerin temel hak ve özgürlüklerden faydalanmasını teşvik ve temin ederek ve doğuştan sahip oldukları onura saygıyı güçlendirerek toplumsal hayata diğer bireylerle eşit koşullarda tam ve etkin katılımlarının sağlanması ve engelliliği önleyici tedbirlerin alınması için gerekli düzenlemelerin yapılmasını sağlamaktır.” Ne mutlu ki ülkemiz engelliler açısından mahkeme başvurularının olumlu sonuçlandığı, haklarının büyük ölçüde iade edildiği bir ülkedir. Yeter ki hakkımızı aramaktan, adalete başvurmaktan korkmayalım.

İLETİN YAYIMLAYALIM

Tüm engellilerin, engelli yakınlarının, engellilerin sorunlarına çözüm arayan kişi ve kurumların katkısını bekliyoruz.

halklailiskiler@aydinlikgazete.com