Ölüme meydan okuyan işçi mi işveren mi?

İnşaat sektöründe bir iş cinayetine daha ramak kaldı. Cami inşaatının kubbe bölümünde baret ve emniyet kemeri takmadan çalışan işçi, görüntülendiğini fark edince yerden metrelerce yükseklikteki tahta korkuluklara oturarak poz verdi. Çalışanın ölümüne neden olabilecek bu tehlikeli durumdan çalışanı suçlayabilir miyiz? Elbette hayır. Suçlu, emniyet kemeri, baret vermeden oraya çıkartandır. Temel iş güvenliği eğitimini, yüksekte çalışma eğitimini vermeden oraya çıkartandır. Tehlikeli davranışların sonucunu anlatmayandır. Eğer çalışanda farkındalık yaratamıyorsunuz cami inşaatının üzerinde poz verirken ölen işçinin sorumlusu işverenlerdir, şantiye şefleridir, iş güvenliği uzmanlarıdır.

İş güvenliği uzmanı var mıdır? Çalışanlara eğitimleri verilmiş midir?

Çalışanların yemek yiyecekleri yerleri , dinlenecekleri ortam, soyunma odaları, lavaboları, tuvaletleri var mıdır? Uygun mudur?

Yüksekten düşmeyi engelleyecek korkulukları var mıdır? Kullandıkları merdiven uygun mudur?

Yapı alanının etrafı ve çevresi kolayca görülebilecek ve fark edilebilecek şekilde çevrilerek ve işaretleme yapılmış mıdır?

DENETİM MEKANİZMALARI

İşveren, işyerindeki çalışma yöntemlerini, iş organizasyonu ve toplu koruma önlemleri ile işyerindeki risklerin giderilemediği veya yeterince azaltılamadığı durumlarda, güvenlik ve sağlık işaretlerini bulundurup ve uygun şekilde kullanmış mıdır?

Yukarıdan malzeme düşme riski bulunan kısımlara girilmesini önleyecek tedbirler alınmış mıdır?

Gırgır vinç, kullanılan makine ve aletlerin bakımları yapılmış mıdır?

Kişisel korucu donanımları; emniyet kemeri, baret nerededir? Yaşam hatları, iskeleler nerede...

Hangi denetim mekanizmaları bu ve benzeri inşaat alanları denetlemektedir?

Önlemler alınmadığı için yerin yüzlerce metre altında çalışırken ölen maden işçileri gibi yerin onlarca metre üstünde çalışanlarda iş cinayetlerine kurban gitmektedir.

Karar verme aşamalarında kullandığımız bir terim vardır; şapkanı önüne koy ve düşün. Bu terim, iş cinayetlerinin, muhasebesini yapmak ve doğru olanı bulmak için yaptığımız eylemdir. Vakit, şapkamızı önümüze koyup düşünme vaktidir.