Gaza ordusunun zaferi için yapılan dua...

 

Yeğen Mehmed Paşa Sultan Birinci Mahmûd Hânın vezîr-i âzamıdır. 1737 senesinde Nemçe (Avusturya) seferini yapmakla görevlendirilir. Yeğen Mehmed Paşa, zafer için Mehmed Emîn Efendiden duâ ister. O da ağlayarak  duâ eder.

Osmanlı ordusu, Vezîr-i âzam Yeğen Mehmed Paşa komutasında Avusturya seferine çıktıktan sonra, Mehmed Emîn Efendi, gaza ordusunun zaferi için çok duâ eder. Geceleri bile uyumaz, hep Allahü tealaya yalvarır. Bu hâl yirmi günden fazla devâm eder. Hatta bu yüzden tedâviye ihtiyâç duyacak derecede rahatsızlanır. Talebesi Seyyid Yahyâ anlatır: 

"Bir sabah huzûruna gittiğimde, kendisini hastalanmış gördüm. Benden ilâç istedi, temin ettim. İlâcı kullandı. Sonra berâberce, talebelerinden Kafesdâr Abdülbâkî Efendinin evine gittik. Mehmed Emîn Efendi neşeli idi. Bu talebesi, Mehmed Emîn Efendinin neşeli hâlini görünce bana; 

-Hamdolsun İslâm askeri mansur ve muzaffer olmuştur. İnşâallah birkaç güne kadar fütûhât haberi gelir, dedi...

Sonra dostlara ziyâfet ve sadakalar verir. Dört gün sonra Tatarlar, Ada Kalesinin Osmanlı ordusu tarafından fethedildiği haberini getirir. Bundan sonra, ordu İstanbul'a gelir. Herkes birbirinin gazâsını tebrik eder. Yeğen Mehmed Paşa, Mehmed Emîn Tokadî hazretlerinin ziyâretine gelir ve ağlayarak mübârek ellerine sarılır. Her ikisi de bir müddet ağlarlar. Paşa, Mehmed Emin Efendinin âdetini bildiğinden, seferde olanları anlatır. Koynundan iki atlas kese altın çıkarıp, seferde iken fakirlere vermek üzere adadığını bildirir ve fakirlere dağıtmalarını ricâ eder. Mehmed Emîn Efendi de onun bu adağını över ve adağının netîce verdiğini bildirir. Kendisinin meşgûl olması dolayısı ile, bunu bizzat kendisinin dağıtmasının daha çabuk ve kolay olacağını söyler. "Haftada iki gün tebdîl-i kıyâfetle (kıyâfet değiştirerek) çık. Her çıktığında cebini doldur. Yedikule civârından başla. Orada çok fakir evi vardır. Kapılarını çal. Kim çıkarsa saymadan eline ne gelirse ver. Ve böyle kapı çalarak devâm et. İnşâallah iki haftada dağıtırsın. Şimdi biz versek, hâlimizce vermemiz îcâb eder. Geç verilir. Çok versek halk alışır. Hep umarlar. Böyle hareket bize yakışmaz" buyurarak, altın keselerini zorla yine Paşaya geri verir.