Futbolda da üretim ekonomisi

TFF, Süper Lig’de ve TFF 1. Lig'de önümüzdeki 3 sezon boyunca uygulanacak yabancı oyuncu sınırı ve altyapıdan gelmesi zorunlu oyuncu uygulamasına dair kararlarını açıkladı. Süper Lig’de, 2020-21 sezonunda 14 yabancı ile sözleşme imzalanabilecek ve 8 oyuncu ilk 11’de yer alabilecek, 2021-22 sezonunda 12 yabancı ile sözleşme imzalanabilecek ve 7 oyuncu ilk 11’de yer alabilecek, 2022-23 sezonunda 10 yabancı ile sözleşme imzalanabilecek ve 6 oyuncu ilk 11’de yer alabilecek. TFF 1. Lig'de önce 8 sonraki yıllarda 5 yabancı ile sözleşme imzalanabilirken ilk 11’deki yabancı sayısı önce 6 sonra 5 ile sınırlandırılıyor. Süper Lig’de 2020-21 sezonunda 21 kişilik kadroda altyapıdan yetişmiş 22 yaşın altında en az 1 oyuncu şartı olacak, 21-22 sezonunda ilk 11’de 21 yaşın altında 1 oyuncu, 22-23 sezonunda da ilk 11’de 20 yaşın altında 1 oyuncu şartı getiriliyor.

Birçok teknik direktör ve spor yazarı bu kararlara ateş püskürüyorlar. Neden? Çünkü 14 yabancılı düzende futbolumuz çok ilerledi, UEFA kulüp puanı sıralamasında ülkemiz ve takımlarımız üst sıralara yükseldi, Avrupa kupalarında finaller oynadık, kulüplerimiz maddi olarak çok güçlendi, finansal fair-play kurallarına uymaya başladılar, borçlanmadılar, dünyanın yıldız futbolcuları Türkiye’ye geldi, ligimiz dünyanın birçok ülkesinde yayınlanmaya başlandı, yayıncı kuruluşlar ligimizi yayınlayabilmek için rekabete girdi, ligin televizyon yayın geliri arttı, tribünler doldu taştı… Bunlardan bir tanesi biraz gerçekleşmiş olsa, “tamam” diyeceğim, haklılar. Ülke puanımız UEFA’da yerlerde, takımlarımız yıllardır Avrupa kupalarında çeyrek final göremiyor, ligimiz değer kaybediyor, yayıncı kuruluş her sene verdiği parayı azaltıyor, kulüplerimiz borç batağında, tribünler bomboş, çok daha az yabancının oynadığı ligimizdeki yabancı kalitesinin çok altındayız. Gerçek ortada, spor dünyamız yabancı oyuncuyu hala niye savunuyor? Hangi matematikle, hangi parayla, hangi vicdanla?

Altyapıdan yetişmiş genç oyuncunun ilk 11’de oynaması, genç oyunculara zarar verirmiş. İlk 11’de kendilerini geliştiremezlermiş. YALAN! Anadolu kulüplerinin altyapısı ilk 11’e oyuncu yetiştiremezmiş, kadro kuramazlarmış. O zaman, MÜSTAHAK! Altyapısından ilk 11’e 1 oyuncu bile yetiştiremeyen kulübün profesyonel liglerde ne işi var? Profesyonelliğin en tavizsiz uygulandığı ABD’de bile genç oyuncu yetiştirmek için MLB ve NFL takımlarının çiftlikleri var, NBA takımlarının G-League’de takımları var. Altyapısı olmayan kulübün profesyonel liglerde oynaması ayıptır.

Bir de demiyorlar mı, yabancı sayısı artınca yurt dışına oyuncularımız gitmeye başladı diye. Milli takımımızda forma giyen değerlerimizin hepsi, genç yaşta takımlarında devamlı ilk 11 şansı buldukları için yurt dışındaki büyük kulüplere gittiler, milli takımımızın değişmez oyuncuları oldular.

Savunmadan başlayalım. Leicester City’de forma giyen Çağlar Söyüncü 18 yaşında Altınordu’da devamlı forma giymeye başladı. Fortuna Düsseldorf’ta forma giyen Kaan Ayhan, 19 yaşında Schalke 04’te ilk 11’de yer buldu. Lille’deki temsilcimiz Zeki Çelik 18 yaşında Karacabey, 19 yaşında İstanbulspor 11’lerinde yer buldu, ama yabancılardan adım atılmayan Süper Lig takımlarımızın göremediğini Fransız takımları gördü. Juventus’taki gururumuz Merih Demiral 20 yaşında Alanyaspor’da ilk 11’deydi, başarılı futbolu ile İtalya’ya gitti. Le Havre’daki Umut Meraş, 19 yaşında Boluspor’da formayı kaptı. Sassuolo’da oynayan Mert Müldür, 19 yaşında Rapid Wien’de sahadaydı. Roma’daki gururumuz Mert Çetin de 19 yaşında önce Hacettepe sonra Gençlerbirliği’nde ilk 11’deydi. Schalke 04’te forma giyen Ozan Kabak 18 yaşında Galatasaray, 19 yaşında Stutgart’ta sahadaydı.

Orta sahamızdaki yurt dışında forma giyen oyuncularımız da genç yaşta ilk 11’de forma şansı bularak ilerlediler. Roma’da büyük gururla izlediğimiz Cengiz Ünder, daha 17 yaşında Altınordu’da ilk 11’deydi, 18 yaşında Başakşehir ilk 11’inde kendini tüm dünyaya gösterdi. Mönchengladbach altyapısında yetişen Union Berlin’de oynayan Yunus Mallı da 18 yaşında Mainz forması ile Bundesliga’da sahadaydı. Milan’da golleriyle gururlandığımız Hakan Çalhanoğlu 17 yaşında Karlsruher ilk 11’inde yer bulmuştu. 8 yaşında Karşıyaka altyapısında futbol ile tanışan Okay Yokuşlu, 16 yaşında Altay ve 17 yaşında Kayseri formaları ile ilk 11’de oynadı ve Celta Vigo’nun ilk 11’ine kadar geldi. Lille’deki diğer futbolcumuz Yusuf Yazıcı da 18 yaşında Trabzonspor forması ile sahadaydı.

Valladolid’deki golcümüz Enes Ünal 16 yaşında Bursaspor’da A takımda forma buldu. Genk, Breda, Twente ve Villareal’de hep sahadaydı. Schalke 04’teki golcümüz Ahmet Kutucu 18 yaşında Bundesliga’da Schalke forması giydi. E. Frankfurt altyapısından yetişen Cenk Tosun Alman ekibinde ilk 11’e giremeyince 20 yaşında Gaziantep formasıyla sahalara çıktı. Yedekte beklememeyi tercih ederek bugün Premier League’deki temsilcimiz oldu, Crystal Palace kadrosunda. 19 yaşında Hoffenheim ve 20 yaşında Hannover ilk 11’inde yer alan Kenan Karaman da Fortuna Düsseldorf kadrosunda…

Kim demiş, genç oyuncular Süper Lig’de oynayamaz diye? Kim demiş, ülkemiz kulüpleri ilk 11’de oynayacak yetenekler çıkaramaz diye? Yabancı oyuncu menajerliği yapmayı bırakıp ligimizi kalitesiz yabancı oyuncu vitrini olmaktan kurtarın. Futbol, ülkemizin her bucağında bir tutkudur, birçok gencimizin de hayata tutunabilme ümididir. Ülkemizin her ilçesinde futbol şubesi olan spor kulüpleri var, her ilçede stadımız olmasa bile çim bir sahamız var. Cengizler, Yusuflar, Zekiler’den daha yüzlercesi gelir. Yabancı futbolculara akıtılan paralar altyapı tesislerine, tanınan fırsatlar kendi gençlerimize, verilen emekler kendi futbolumuza gitsin. Profesyonel liglerimizde sahaya sürülen her genç, ülkemizin gururu olacaktır. Saha kenarında beklettiklerimizse kaybettiğimiz geleceğimizdir. Demokrat ayağına “yabancı oyuncu sınırı olmaz” mızmızlanmasını bırakın ve kazandığınız paraların karşılığı olarak Türk futbolcusu yetiştirin. TFF’yi Türk futbolunun geleceği için verdiği değerli kararlarından dolayı kutlarım.