“Eğitim bir ülkenin namusudur!"

Travmatik olayları sıcağı sıcağına yazmayı sevmiyorum. Üzerinde günlerce tartışılması gereken konular bir günde her yerde haber olup unutuluyor.

Geçen hafta Ankara’da yaşayan İnan Avşar isimli 15 yıllık bir matematik öğretmeni, babasının tabancasıyla arabasında kendisini vurarak intihar etti. Toplum olarak üzüldük ve geçti… Ama geçmemeli, irdelenmeli, çektiği 14 dakikalık video başa alınıp alınıp izlenmeli, söylediği isimler incelenmeli, koşullar değiştirilmeli…

15 yılını özel okullarda heba etmiş, mesleğe tutkuyla başlamış ama son sözü “İnsan insana güvenmedikçe yaşamanın ne anlamı var?” olan gencecik bir insandan bahsediyoruz. İnsanın, kendi canına kıyması için yaşadığı süreçlerdeki tüm umudunu yitirmesi gerek. Peki biz toplum olarak İnan Avşar tüm umudunu yitirene kadar neredeydik? Neden ciddiye alıp bir şeyleri düzeltmedik? Egomuzu bir kenara koyup sorunlarını dinleyemez miydik? Aldığı üç kuruş paraya saatlerce çalıştırılan, üstüne hafta sonu çağrılan, üstüne saygısızca tavırları çekmek zorunda bırakılan öğretmenleri anlamak için daha kaç kişinin intihar etmesi gerek?

Büyüklerimiz, bir yola çıktığımızda “Ayağın taşa değmesin” derler. Özel okulda çalışan ve menenjit olduğu için kovulan, bunun açıklamasının da “Velilere açıklayamayız” şeklinde yapılan eski bir öğretmen olarak yeni meslektaşlarıma söylüyorum. O devasa kurumlarda “Ayağınız taşa değmesin”; aksi takdirde kimsenin insani değerlerinize önem vermediğini göreceksiniz. Üç kuruşluk jetonla çalışan makineymişsiniz gibi hissedecek, yüksek mercili kişilere ulaştığınızda ise “Şükret maaşını ödüyorlar” sözünü duyup kimi kime şikayet edeceğinizin karmaşasını yaşayacaksınız. Çocuğunuz hastalanacak “Bana ne?” diyecekler, beyninizde kitle çıkacak “Bu bizi ilgilendirmez” diyecekler. Balayına gitmek için izin alamayacak, son dakikada ne için yapıldığını anlamadığınız ve geceye kadar süren toplantılara katılmak zorunda bırakılacaksınız. Aldığınız para ise sadece yola yeterken, televizyonda "eğitim sistemindeki noksanlar" kısmında yer almadığınıza yanacaksınız.

Ne de güzel söylemiş İnan Avşar ölmeden önce, “Eğitim bir ülkenin namusudur.”

Bu namusa birlikte sahip çıkalım.