Bir dışımızdaki manzara bir de içimizdeki manzara. Hangisi daha renkli ya da içimizdeki manzarada çiçeklerimiz var mı? Kuşlar uçuşuyor mu? Kanatların sesi duyuluyor mu? Baktık mı hiç içimizdeki gökyüzüne, yıldızlarımız mı eksik ya da ay hiç hilal olamadı mı? Hep dolunay mı? Hep son mu? Başlangıcı ekleyemedik mi? Yok mu? Kayıp mı? Ya da yağmurlar yağdı mı? Tekrar hayat diyebildik mi? Yoksa hep son bahar mı içimizdeki manzara?
Çiçeklerimiz döktü yapraklarını. Kuşlarımız göç mü etti başka diyarlara. Bulutlar kapattı mı içimizdeki manzarada olan güzellikleri? Duymadık mı cıvıltıları? Var mı patikadan yollarımız yürümekten keyif aldığımız ya da dikenle dolu yollarımızı temizlemedik mi? Korkuyor muyuz içimizdeki manzaraya yolculuktan?.
Kaçmamız mı lazım kendimizden? Nereye ya da nasıl kaçarız? kendimizden başka nereye kaçabiliriz? Kendine kendi manzaranı yarat ve alabildiğince al çiçeklerden kuşlardan. Onları besle sevgin ile ve devam et eklemeye, kelebeklerin olsun onlar sana hayatın hızla aktığını ve ertelememen gerektiğini anlatsın, kuşlar kanatların olduğunu anlatsın ağaçların olsun ve sana dünyada öylesine var olmadığını anlatsın. Dünyaya manzaralı bir hayat armağan et...