Osmanlıcacılığı anlamak!

runuko urğod alos nadğas (Sağdan sola doğru okunur),
tepeden tırnağa anlaşılır aslında..

Yoksa anlamadın mı yazılanları?

Hadi kastın, yıllarını verip Osmanlıca alfabeyi öğrendin!..

Ve ortaya ‘Nef’i’nin yazdığı şu dizeler çıktı;

Ne tende cân ile sensiz ümîd-i sıhhat olur
Ne cân bedende gam-i firkatinde râhat olur

Ne çâre var ki firâkınla eğlenem bir dem
Ne tâli’im meded eyler visâle fırsat olur

Peki bunu nasıl anlayacaksın birader?

600 yıllık tarihine bak bir Osmanlı’nın…
Kendi 7 iklim, 4 kıtada hüküm sürmüş ama
dili saraydan dışarı çıkmamış ki…

Köylüsü’nün Türkçe,
esnafının Ermenice,
ticaret erbabının Rumca,
sanatçısının Fransızca,
bilim adamının Farsça
sadrazamının İtalyanca,
haseki sultanının Rusça,
harem ağasının Boşnakça konuştuğu Osmanlı bile kendi tebasına bile diretmemiş çünkü Osmanlıcalarını…

Kaldı ki bol miktarda Farsça ve Arapça,
kafi miktarda Fransızca,
yerine koyacak yabancı sözcük bulamayınca da harç diye kullandıkları Türkçe sözcüklerden oluşur, Arapça alfabeyle yazılır…

Kuş dili ne kadar evrenselse, o kadar evrenseldir Osmanlıca…

Sorun dedelerimizin mezar taşını okumaksa eğer;

Osmanlıcayı söküp, mezar taşında ne yazdığını okumayı başaracak olursan şöyle der;

İsmi…
Ölüm tarihi…
Bir de; Ruhuna El Fatiha!..

Geçmişine sahip çıkmak istiyorsan, dedenin mezar taşındaki Osmanlıcayı okuyacağına ruhuna bir Fatiha oku yeter!..