Denizli’de Öğretmen-sen

Geçtiğimiz haftalarda yaşandı bu detay… Lakin gününde ‘cuk oturur’ diye bekleyip, 24 Kasım’da kaleme almaya karar verdim…

Haziran’da oldu genel kurulları…
Genel kurul sonrası nezakettir deyip, İl Milli Eğitim Müdürü, Pamukkale ve Merkezefendi İlçe Milli Eğitim Müdürleri’nden randevu istediler…

İl Müdürü Mahmut Oğuz ve Pamukkale Müdürü ‘hayhay’ deyip buyur ettiler… Eğitimdeki sorunlara ilişkin tespitleri ve çözüm önerilerinden oluşan dosyalarla ziyaret edip, hal hatır sordular Eğitim İş’li yöneticiler…

Anadolu’nun en temel özelliklerinden biri haline gelmiş olan iade-i ziyaretin gerçekleşip gerçekleşmediğini sordum Eğitim İş Denizli Şubesi Başkanı Kadem Özbay’a..

Bilin bakalım ne olmamış!..
Gelen olmamış!…

Daha da acısı Merkezefendi İlçe Müdürü Adem Kılınç, ne kadar yoğunsa artık, bırakın iade-i ziyareti randevu bile vermemiş Eğitim İş’e…

Türk-Eğitim Sen ve Eğitim Sen de, iade-i ziyaretler konusunda aynı muameleyi gören eğitim sendikaları arasında…

Gelelim Eğitim-Bir Sen’e…

Geçtiğimiz günlerde genel kurul heyecanı yaşayan bu sendikamızı diğerlerinden ayrıştıran haber girdi Pamukkalehaber.com’da…

Eğitim-Bir Sen’in genel kurulu sonrası Milli Eğitim Müdürü Mahmut Oğuz, sendikaya gidip ‘Hayırlı olsun” demiş…

İl Milli Eğitim Müdür Yardımcıları Ragıp Çelik ve Hüseyin Başgün de öyle…

Hatta Maarif Müfettişleri Başkanı Musa Dinç ve Başkan Yardımcısı Erol Al da gitmiş…

Pamukkale İlçe Müdürü Reşat Erdoğan da öyle…

Peki ya Eğitim İş’e randevu bile vermeyen Merkezefendi İlçe Müdürü Adem Kılınç?

O da eksik kalmamış elbet!…

Pamukkalehaber.com öyle yazıyordu haberinde…

Bu açık, aleni, göstere göstere penaltıyı çağrıştıran tavırla zan altında kalmamaları adına soruyorum şimdi milli eğitimin Denizli’deki değerli zevatına;

Örneğin son 5 yılda, okul idarecileri kaç öğretmen için maaşla ödüllendirme istedi?
Bu maaşla ödüllendirme taleplerinde ismi geçen öğretmenlerin sendikal dağılımı neydi?

Bu taleplerden kaçını onadınız?

Maaşla ödüllendirdiklerinizin kaçı Eğitim Bir Sen’li, kaçı Eğitim Sen’li, kaçı Türk Eğitim Sen’li ve kaçı Eğitim İş’liydi?

Ve başka bir soru, Denizli’de kaç devlet okulu var?
Bu okullardaki idareciler hangi sendikadan?

Muhakkak ki adaletli ödüllendirme ve görevlendirmeyle ilgili tüm öğretmenleri kucakladığınızı rakamlarla ifade ederek vereceğiniz yanıtı, bu köşeden yayınladığımızda, muhabbet ile işi birbirinden ayırmış olduğunuzu görecektir ahali…

***
Gelelim 24 Kasım’a…

Aşırı solcular, çok ulusalcı buldukları için, kökten dinciler ise Atatürk’ten mütevellit sevmezler 24 Kasım’ı…

Ama o bu ülkenin en az yüzde 80’ine ışık tutan, bir harf öğreten, bir yol gösteren öğretmenlerin günüdür…

Evet gayet ulusaldır!…
Bizim öğretmenlerimizin günüdür…

Ve özünde öğretmenliği, cübbe ve veya sarık giyip, uzun sakallı olmak kıstasından alıp, kadını-erkeği genci-yaşlısı, tüm Anadolu’yu aydınlatmak üzere yola cıkmış bir ordunun neferleri şekline büründüren devrimin simgesidir bana göre 24 Kasım…

Hakkari’de
Edirne’de
Rize’de
Denizli’de

Metropolde,
Kentte,
Köyde,
Mezrada

Karda, kışta, kıyamette, savaşta ve barışta çocuklarımızı emanet ettiğimiz, anne olan, baba olan, idol olandır pek çoğumuza…

Hayatımızdaki pek çok şeyi ve olayı unutur, örneğin bir tek ilkokul öğretmenlerimizi unutmayız…

Adını unutsak bile yaşamımıza düstur edindiğimiz tek bir sözünü unutamadığımız, ortaokul ve veya lise öğretmenlerimiz vardır mesela…

Hepsinin bizde bir çentiği, bir tuğlası, hatırası vardır…

İster Eğitim İş’li, ister Eğitim Sen’li, ister Türk Eğitim Sen’li, isterse Eğitim-Bir Sen’li…
Hangi sendikadan olursa olsun,
tüm öğretmenlerimizin günü kutlu olsun…