Çıtayı yüksek tutmak

Hepimizin üzerinde hassasiyetle durması gereken bir konu varsa o da çıtayı yüksek tutmak ve krıterlerimizi iyi belirlemektir.
Cumhuriyetin ilk yıllarında liseden mezun olan bir genç yabancı dilden kitap tercüme edebilecek bir yabancı dil bilgisiyle hayata atılıyordu. Şimdi ise iki kelimeyi yan yana getirmekte zorlanıyor. Bu bir düşüştür.
İnsanlar İlk mektepten (ilkokul) mükemmel bir el yazısıyla mezun olurken günümüzde okuma yazmayı doğru dürüst öğrenmeden mezun olabiliyor. Bu bir gerilemedir.
Öğretmene saygı hem anne-baba, hem de çocuk açısından olmazsa olmazımızken günümüzde bu saygıdeğer insana veryansın ediliyor. Diğer yandan eskiden öğretmenlik mesleği toplumu yetiştirecek bir fedakarlık işi iken günümüzden tatili ve kazancı için tercih edilen bir meslek olabiliyor. Bu da velilerin ve öğrencilerin saygısız tutumunu tetikliyor. Bu ciddi bir tökezlemedir.
Atatürk´ün yeni neslin öğretmenlerin eseri olduğunu söyledikten ve biz bunu anladıktan sonra öğrencinin karşısına yırtık pantolonla çıkanları ve neredeyse yataktan kalktığı kıyafetiyle okula gelenleri nereye koyacağız? Toplumun çıkan çivisini bu şekilde nasıl yerine tekrar çakacağız? Bu şeklimizle topluma bir şekil ve bir çeki-düzen vermemiz mümkün mü? Düzeni tertibi nasıl sağlayacağız? Kurallara uymayı nasıl kavratacağız? Saygıyı, sevgiyi nasıl vereceğiz? Kaybolan toplumsal değerlerimizi nasıl tekrar kazandıracağız? Şiddete ve suça bulaşmamayı nasıl öğreteceğiz?
Bir an için Atatürk´ün eğitim durumunu teftiş etmek için sınıflarımıza girdiğini varsayalım; göğsünü gererek ?İşte bıraktığınız emaneti aynı hassasiyetle koruyor ve taşıyoruz? diyecek bir dış görünüşümüz ve bir iç derinliğimiz var mı? Eğer yoksa bu bir kopuştur. Hemen ve derhal kendimizi toparlama vaktidir. Eğer bu toparlanmayı gerçekleştiremezsek çocuklarımıza zor yarınlar hazırlıyoruz demektir. Dur deyince durmayan, sus deyince susmayan, kural tanımayan, bencilliği marifet sayan, suç işlemeye ve şiddet uygulamaya meyilli insanların yaşadığı bir toplumda çocuklarımız sizce ne kadar güvende olabilirler?
İşin kontrolü en zor olan yanı da kapımızı çaldığında asla içeri almayacağımız, çocuğumuzla muhatap olmasına asla izin vermeyeceğimiz kişilerin internet yoluyla onların arkadaşları olmaları. Emzik verir gibi sussun diye ellerine tutuşturduğumuz akıllı telefonlarla daha küçük yaşta onları ne tür tehlikelere attığımızın farkında mıyız? İşin radyasyon tarafını ve sağlık yönünü söylemiyorum bile.
Bu gidişata hiçbirimiz sessiz kalmamalıyız. Gerek eğitimciler, gerekse anne-baba olarak işe önce kendimizden başlamalıyız. Hele, hele hiç kimse başkalarını suçlamaya ve topu taca atmaya kalkmasın. Toplumda düzelme isteyen ilk önce kendini düzeltir, sonra da toplumdan bir düzelme bekler.
?Sen değiş, dünya değişir? sözüne gerçekten inanarak hepimizin kendine çeki düzen vereceği, çıtayı daha da yükseklere taşıyacağı, hepimizin yüksek kaliteli bir eğitim aldığı, kültürlü, saygılı, ahlaklı olduğu; gerektiğinde çocuğumuzu gecenin bir vaktinde güven içerisinde bir yerden başka bir yere yollayabileceğimiz o güzel ve mutlu günlere beraberce el ele.