Yaratılan her şeyin yapısal özellikleri olduğu gibi, Cennetin de yapısında belli özellikler mevcuttur.
Dünya gözüyle var olan eşyalarda bunları görebiliyoruz. Ahiret âlemini tam bilemediğimiz için, bu konuyu ancak hadis ve âyetlerden, belli kaynaklardan gelen haberlerle öğrenebiliyoruz. Peygamber Efendimize (asm), “Ya Rasulallah! Bize Cennetten söz etseniz, onların yapısı nedir, nedendir?” diye sorulduğunda şöyle cevaplıyor, “Cennetin yapı taşları altından ve gümüştendir. Kum ve çakılı inci ve mercandandır. Ara maddesi de misk’tir. Toprağı ise za’ferandır. Cennet’e giren nimetlere kavuşur. Artık ihtiyaç duymaz. Elbiseleri eskimez, gençlik çağı geçmez, ebediyen yaşar, ölmez.”1
Kur’ân’da Cennetin eşyalarının bir kısmının altın, gümüş ve inciden yapıldığına ilişkin tam bilgi olmasa da, hadisler bu konuya açıklık getirmektedir. Peygamberimiz (asm) konu ile ilgili diğer hadislerinde, “İki Cennet vardır ki, bunların kapları ve içinde bulunan şeyler hep gümüştendir. Diğer iki Cennet daha vardır ki, bunların kapları ve içinde bulunan şeyler de altındandır. Adn Cennetindeki Cennetliklerle Rablerine bakmaları arasında Allah’ın vechi üzerindeki büyüklük ridasından başka bir şey bulunmayacaktır”2 buyurmuştur.
Bediüzzaman Said Nursî’ye “Dost dostuyla beraber Cennette bulunacaktır” hadisi hatırlatılarak, Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın feyzi, basit bedevî feyziyle nasıl birleşir? diye sorulduğunda Cennetin tasvirini şöyle yapıyor, “Cennetin sekiz tabakası birbirinden yüksek oldukları halde, umumun damı Arş-ı âzamdır.3 Nasıl ki, mahrûtî bir dağın etrafında, birbiri içinde, birbirinden yüksek, kaidesinden zirvesine kadar surlu daireler bulunsa; o daireler birbirinin üstündedir, fakat birbirinin güneşi görmelerine mâni olmaz, birbirinden geçebilir, birbirine bakar. Öyle de, Cennetler de buna yakın bir tarz ile olduğu, ehâdisin mütenevvi’ rivâyâtı işaret ediyor.” 4
Cennetin manevî anlamda da herkesi memnun edecek bir yapıya sahip olduğunu buradan anlıyoruz. Doğrusunu ancak Allah bilir. En güzel yapıda yaratılan Cennet diyarında buluşmak duâsıyla.
Dipnotlar:
1) Tirmizi, Cennet Hn. 2528.
2) Buhari 4828, Tirmizi 2648.
3) Buhârî, Tevhid: 22.
4) Sözler, s. 461.