Bugün sizi, biraz geçmişe, 9 ay öncesine götürmek istiyorum. Art arda yaşanan tecavüz olaylarına, kadın ve çocuk cinayetlerine ve o dönemki yazıma...
"Yüreğinde merhamet taşıyan her insanı üzen, yaralayan, kahreden haberler çocuk ve kadın cinayetleri...
"Yüreğinde merhamet taşıyan her insanı üzen, yaralayan, kahreden haberler çocuk ve kadın cinayetleri...
Bir insanın bir küçük bedenden ne istediği, neden hunharca cinayetlere kurban gittiği, tecavüze uğradığı akıl alır gibi değil...
Kadına el kaldırmak, öldürmek ise, başlı başına bir suç... Bir insanlık suçu, bir hak gaspı, affı asla kabul edilmemesi gereken korkunç bir cinayet...
Bir insanın başka bir insanı, bir çocuğa eziyet çektirmesi, canını alması, dünyanın neresine giderseniz gidin vahşettir.
Cezası da çok ağır olmalıdır; caydıracak nitelikle ve utanç içinde yaşatacak cinsten...
Yok hayır, son günlerde çok konuşulan idam değil demek istediğim, daha ağırı, yüz kızartıcı olmalı, yaptığına bin pişman ettirecek caydırıcılıkta olmalı...
Ki bir daha el kaldıramasın, aklına bile getiremesin.
***
Bunun en ağır cezası, hayata boyunca toplumdan dışlanmaktır. Öyle utanç içinde, bakışların altında ezile büzüle yaşamak...
İdam işin kolay yolu, acı çekmeli bu tipler... Nasıl kadına, çocuğa acımadıysa, toplum da ona acımamalı...
Çünkü bu işin eğitimle falan alakası yok ama vicdanla var.
Nice üniversite mezunu adam var, karısını dövüp öldüren... O yüzden, utanç içinde yaşayacağı bir süreç ceza olarak verilmeli ona, onlara...
Belki o zaman; bu şiddet, bu vahşet, bu inançsızlık biter, çocuğa, kadına, "o eşsiz gücünü (!)" kanıtlama sapıklığı son bulur.
İnsanın, insan gibi yaşayacağı bir dünya elbette var, sorun sadece o değil ki...
Sorun sadece bu tip insanları, psiklojik travmalardan geçirip topluma kazandırma çabaları değil ki...
İşin özü, onu aşağılayan bakışların daima üzerinde olması...
***
Bir insanın canını almak, onu kendi emelleri doğrultusunda kullanmak, parçalamak, yok etmek, bir insanlık suçudur.
Bir insanı, başka bir insanı yok etmeye iten nedenlerin üstünü örtmek de, cinayet işlemekten farksızdır.
Toplumsal bilince sahip olan insanların bir çocuk katiline, bir kadın katiline vereceği en büyük ceza, onu ömür boyu aşağılayan "bakışlarına" mahkum etmektir.
Bir çocuğu bir kadını yok etmenin bedeli, sadece hapis cezası değil, toplumsal prangadır.
Hapis cezası bir gün biter, ama insanın insana taktığı praga, cehennemi ömrü boyunca yaşatır.
Ve onun "hafifletici sebepleri" yoktur."
***
O günden bu yana, değişen hiçbir şey yok. Oysa benim gibi birçok köşe yazarı, benzer görüşleri kaleme aldılar gazetelerinde, farklı bakış açılarıyla...
Tek istek, bu vahşetin son bulmasıydı.
Ama bitmedi, şiddet artarak sürdü... Cinnet getiren ya da sapık düşüncelere sahip mahluklar aramızda yaşayıp; kadına, çocuğa el kaldırmaya, tecavüz etmeye, öldürmeye devam etti.
Demek ki, bilmediğimiz, beynimize zerk olunan başka zehirler var.
Bunun son halkası da gençliğinin baharında vahşi bir cinayete kurban giden Özgecan oldu.
Üç gündür, sosyal medya patlama yaptı. Yazılı ve görsel medya son gelişmeleri aktardı.
Halk lanet okudu kadın katillerine; "aynı şekilde öldürelim" dendi, idam istedi, hadım edilmesini önerdi.
Oysa benzer cinayetlerin işlendiği geçmişte de başlıklar aynıydı. Ama kısa bir süre sonra unutuldu.
***
Bu kez tek fark; Özgecan'ın bu kez yürekleri daha fazla yaktığı gerçeği... Halk adalet istiyor.
Umarım Özgecan, toplumu bu kez uyandırır ve bu cinayetlerin alt yapısını oluşturan yerli dizilerde, medyada, mizahta, küfürde, dinsel tartışmalarda, erkek sohbetlerinde, "kadınlara insan değil, birer cinsel obje olarak bakan zihniyeti" yok sayar.
Yoksa "eğitim şart" demek, laik eğitimi suçlamak beyhude bir çaba... Önce "insana dokunmanın" en büyük suç olduğunu beyinlere işlemek gerek...
Zira özellikle erkeklerin başı çektiği ve inada binen tartışmaların bu vahşete çözüm olmayacağı ortada...
Bunu gören kadınların, Özgecan'ın cenazesini erkeklere taşıtmaması, bu anlamda etkin ve önemli bir adımdır.
Suç işleyen mutlaka cezasını bulmalı... Affı, gerekçesi yok.
***
Sözün özü bu vahşeti yine kadın bitirecek; çocuğunu sağduyulu, laik yetiştiren ve bu süreçte eşinin şiddeti özendiren davranışlarına, maçoluğa taviz vermeyen bilinçli anne kimliğiyle...
GÜNÜN SÖZÜ
GÜNÜN SÖZÜ
Ey kahraman Türk kadını, sen yerde sürüklenmeye değil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın.
Atatürk