Bu sözler, dünkü SÖZCÜ’nün manşetiydi. Doğrudur, piyasalarla birlikte Türkiye yanıyor!
Benzine yeni bir zam daha geldi. Bu kaçıncı zam, artık sayamıyorum... Benzinin litresi 6,24 Türk lirası oldu. Orta boy bir arabanın deposu yaklaşık 370 liraya dolacak.
Adeta çıldıran döviz, vatandaşın cebini yaktığı kadar iş dünyasında da ağır tahribat yarattı.
Gerçek bu iken ülkeyi yönetenler kıyameti kopartıyor:
“Ekonomimiz uçuyor. İhracatımız nisan ayında 13 milyar 879 milyon dolar oldu.”
İyi güzel de... Söyler misiniz aynı dönemde ithalatımız ne oldu? Dışarıdan 20 milyar 531 milyon dolarlık mal aldık. Yani milyarlarca dolar içerideyiz. Nasıl kapatıyoruz bunu? Yabancı ülkelerden yüksek faizle borç alarak...
İthalatımız ihracatımızdan fazla olduğu sürece biz hep borçla yaşayacağız demektir. Zaten bu yüzden 15 yıldır ülke olarak borcumuz sürekli artıyor!
Borçlu yaşayanın boynu bükük olur. Borç en kötü yoksulluktur, dipsiz bir kuyudur... Ve biz maalesef bu dipsiz kuyuda umutsuzca çırpınıyoruz!
