Rüzgârları avcuna al.

Kelimeleri avurtlarına...

Yolları dür bük, katla.

Silkele gökyüzünü.

Hevenk hevenk yıldız topla.

Ağlayan aşkları ipe as;

Kurulansın durulansın biraz. 

***

Soruların cevabı can içinde canandır.

İyidir gözyaşları; muhtemelen aşktandır

***

Leylâ ve Mecnun (1)

Bir gözüm Leylâ...

Bir gözüm Mecnun...

Aynı yere bakarlar da...

Kavuşamazlar!

Gōzlerime bir gül takıp gidiyor.

***

Leylâ ve Mecnun (2)

Aklım Leylâ belki...

Belki.. Mecnun kalbim...

Niye bir çöl gibi yandığımı...

...bildim!

***

Leylâ ve Mecnun (3)

Çöl ... deyip geçme!

Geçemezsin zaten!

Çöz çöz bitmez bir yumak aşk;

Çözemezsin zaten!

***

Leylâ ve Mecnun (4)

Âşık olan feryat eyler.

Gece gündüz imdat eyler.

***

Aşksız Şehirler

Şiirsizliğin şiirini yazıyor şehirler;

Bütün sokakları aynı...

Mevsimleri aynı yaşıyor;

Aşksız bakışlar gibi;

Çekip gitmeliyim belki de?!...

***

Sevgili mi?

En yakın uzak...

En uzak yakın...

***

Yeni bir tariftir her aşk;

Olmaz tarifi aşkın!

***

Seher... 

Bir aşkın demlenişi... 

ansızın...

***

Bir bakış gibi kalıyor her şey...

Son bakış gibi...

***

Acı

Gökyüzü, mevsimler, bulutlar... 

Yağmurlarının “rahmet” diye adı var. 

Öyle acılarla kıvranıyorum ki! 

Acılarım, seni unuttuğum kadar.

***

Mecazi aşklar deniz suyudur

***

Geçmiş Olsun 

İster gözyaşı... de...

İster acı, ister ayrılık...

Ilık ılık bir rüzgârsa esen;

Bir üşüten bir yakan:

Adı: Aşk!

Geçmiş olsun!

***

Diyelim ki hiç âşık olmadın hayatta;

Derinden bir ah çekmişsindir, ha!

Tamam işte!

Üzülüp duruyor aşkım yok diye!

Elbette soramam aşkının rengini;

En çok neye iç geçirirsin;

Onu da kendine sor.

***

Kuş Yuvası

Gelene geçene...

Aşkın adresini soruyordu!

Herkeste bir şakınlık;

Kuşlar yeni bir yuva kuruyordu!

***

Kerem Aslı’(sı)nı buldu mu?!...

Mecnun’un aşkı; 

Gölge—(ledi) mi çölleri?!...

Aslı neydi/kimdi ki;

Asıldı Kerem bunca?!...

Yunus’un çilesi doldu mu?!...

Çile sefâ oldu mu Yunus’a?!...

Ferhat niye dayandı dağlara?!...

Kimsin, nesin sen ey Şirin;

Dağları bu nasıl böyle deldirdin?!...

***

Aşka giriyorsan; ölç, biç!

Kalbin okyanuslar gibi dalgalanabilir!

Ölebilir zamanların bildik saadeti;

Saatler durabilir!

***

Aşkı arıyor herkes;

Kolay sanıyor!

Sonra seviyor;

Kendine göre...

Bir aşk buluyor;

Ya mecâzi, ya hakikî...

İkisinde de gözyaşı var...

İkisi de tuzlu...

Biri kötü huylu...

Biri iyi huylu...

***

Ne zormuş aşkı bulmak...

Arayı arayı bulanmak...

Geceler, sisler içinde kalmak...

Tam ramak kaldı derken...

Uzaklaşmak...

***

Sırr-ı Aşk

Muhabbet...

Aşka merdiven...

Aşk...

Mevsimlerin bir sofraya kurulduğu...

Gecelerin, gündüzlerin bir olduğu...

Ötesi sevdâ imiş...

Betin benzin solduğu...

N’olduğunu yaşayan bilir:

Kimine ayan beyan...

Kimine aynalarda sırrolduğu...

***

Gözlerin çiçek yağmuru...

Bakışların bahar...

Yüreğimde dağ başı rüzgârları...

Duâ hazinesi ellerin...

Adımlarında taze adresler...

Hayatı besteler her nefes...

***

Ekmeğin içinde ekmek yok;

Suyun içinde su...

Nerede gündüzlerin sükûneti;

Gecelerin uykusu?!...

Zamanlara telâşe yükledik.

Durma didikledik hayatı.

Düğünmüş bir zamanlar...

İnsanların doğum ve vefatı.

Şimdi kaybolan gökyüzü...

Unutulan nefesler demi...

Sevgi çekip gitti mi!

Vakit; ne vakti?!...

Ne zormuş: Görürken körlük!

Duyarken sağırlık!

Bu kadar hafifken hayat;

Bu kadar ağırlık!

Aşkın içinde aşk yok.

Yok ki yok; yok işte!

Dağların bir heybeti vardı;

Bir yokluk var bu işte.