Bilim İnsanları, Spagettilerin Nasıl Kırılması Gerektiğini Keşfettiler

64
14
9
6
1
Tencerelere sığmamak konusunda insanları sabır taşına çeviren çubuk makarnalar, yani spagettiler sizce nasıl kırılmalıdır? Mutfaklarınızdan MIT laboratuvarlarına doğru bir yolculuğa hazır olun, çünkü bilim insanları bunun için en geçerli yöntemi keşfettiler.

Evinizdeki en iddialı makarna aşçısı kim? Biraz fizik sayesinde siz de ustaya dönüşebilirsiniz. Eğer spagetti makarnalarının gerçekten de kırılmayı hakettiklerini düşünüyorsanız, bunun için bile bir araştırma yapıldığının söyleyelim. Hem de bu araştırma, dünyanın en köklü bilim kuruluşlarından Massachusetts Teknoloji Enstitüsü (MIT) bilim insanları tarafından gerçekleştirildi. 

Muhtemelen spagettileri ortadan ikiye kırmaya çalıştığınızda düzinelerce küçük parçanın etrafa yayıldığını görürsünüz. Buna karşı direnmeye çalışsanız da o makarnalar yine olmadık yerlerinden kırılmak için çok ısrarcı olurlar. İki MIT matematikçisi, spagettilerin nasıl kırılmaları gerektiğine dair yeni tamamladıkları bir araştırmanın sonuçlarını yayınladılar. Onlar, spagettileri kırmak için büktükçe, küçük bir eğim vermemiz gerektiği sonucuna ulaştılar. Karmaşık geldiyse devam edelim.  

Makarna fiziğinin uzun yolculuğu:

Aslında makarnaların nasıl kırılmaları gerektiğine dair meraklı olan tek bilim insanı MIT’li olanlar değildi. Ünlü fizikçi Richard Feynman, bir gece mutfağında spagetti yapmak istedi. Fizikçi olduğu için bu garip nesnelerin nasıl kırılmaları gerektiğine kafayı takmaya başladı, mutfakta saatlerini harcayarak ideal yolu bulmak için uğraştı. Ne kadar uğraşırsa uğraşsın spagettileri ikiye bölünmek yerine üç yada daha fazla parçaya ayrıldılar.

2006 yılına geldiğimizde iki Fransız fizikçi, bu işin dinamiğini başarılı bir şekilde açıkladılar. Bir spagetti tanesinin kırıldığı anda “geri tepme” dalgası ürettiğini keşfeden araştırmacılar, bu dalganın tanenin diğer bölümlerindeki eğriliği geçici olarak arttırdığını kanıtladılar. Böylece spagetti tanesi sadece bir yerinden değil, birkaç noktasından kırılma eğilimi gösteriyordu. Fransız fizikçiler Basile Audoly ve Sebatien Neukirch, bu kuvvet dağılımını keşfettikleri için 2006’de Nobel Ödülleri’nin bir paradisi olan Ig Nobel’ine layık görüldüler. 

2015 yılına geldiğimizde ise nihai doğru sonuca ulaşmak, spagettilerin nasıl kırılması gerektiklerini anlamak için iki MIT öğrencisi yola koyuldu. Ronald Hessier ve Edgar Gridello, spagettileri kırmak için özel bir teknik geliştirdiler.

Sonuç: En ideal spagetti kırma tekniği nedir?

Spagettileri tutup iki ucunu bir araya getirmek için bükerken, onları 270 derecelik bir açıyla döndürün. Yavaş hareket etmenizi hareketi yaparken duraksamamanız çok önemli. Islak bir bezi sıkarmış gibi hareket edin, etkilerini göreceksiniz. Bu teknikle 2006 yılında keşfedilen geri tepme kuvveti zayıflatılıyor, spagettilerin birden fazla noktadan kırılmaları engelleniyor. Richard Feynman, bu iki genci görse kesinlikle gurur duyardı.

Peki bilim insanları dışarıdan oldukça gereksiz ve saçma görünen bu araştırmayı neden yaptılar? Elbette mutfaklarınızda etrafa saçılan irili ufaklı spagetti tanelerinin sayısı azaltmak için değil. Bu çalışmalar, benzer formlara sahip şekillerdeki çatlakların nasıl oluştuklarını anlamak üzerine yapıldı. Benzer şekilde yapılandırılmış materyalleri çeşitli yerlerde kullanmak mümkün. Örneğin köprüler ya da çeşitli mimari yapılar. Bir makarna nelere kadir, değil mi?

Bir uyarı: Geliştirilen teknik sadece silindirik olan spagettiler için geçerli.

Kaynak : https://arstechnica.com/science/2018/08/mit-scientists-crack-the-case-of-breaking-spaghetti-in-two/
64
14
9
6
1
Emoji İle Tepki Ver
64
14
9
6
1