Bandırma´da Kış

Bakkal amca, işler olmayınca eski defterleri karıştırırmış ya, benimki de ona benzedi.
1986 yılında ilk yazmaya başladığım Bandırma Gürses Gazetesi´nin bazı sayılarını arşivimde biriktirmiştim. Zaman zaman boş vakitlerimde biriktirdiğim arşivimdeki gazeteleri okumayı çok severdim. Aradan 34 yıl geçmiş ve bu arada Bandırma´da neler olmuş, neler bitmiş, kimler gelmiş, kimler geçmemiş ki?
Gazetenin her sayısı adeta bir belgesel niteliğinde?
Mesela 20 Mart 1987 tarihli Bandırma Gürses Gazetesi birinci sayfasında bazı haber başlıkları şöyle. ?Tünelin 60-70 metre uzatılmasına ilişkin protokol Demiryollarınca Tasdik Edildi?, ?Reis Hasan Sur Ankara´dan döndü?, ?Reis Vekili Sıtkı Aşçı, yolları az zayiatla onarıyoruz? dedi. ?Kömür Tevzi Yetkilileri: Her gün 150-250 ton kömür dağıtıp gün farkını kapatmaya çalışıyoruz?, ?4 Gripin Genç Kızı hastanelik etti?.
İkinci sayfada Mustafa Yamaner´in ?CUMA KÖŞESİ?. Spor sayfasında Zeki Karadeniz´in ?Mersin kafilesi bugün yola çıkıyor? başlıklı haberinde Bandırmaspor´un Mersin deplasman haberi.
Bu haberlerin yer aldığı Bandırma Gürses Gazetesi´ndeki köşe yazımın başlığı ?Bandırma´da Kış?.
Bu yazıya göre 1987 yılında 2 ay arayla bayağı sert bir kış geçirmişiz. Mart 1987 yılındaki o çok sert geçen kış ayı ile ilgili yazdığım köşe yazısına göre Bandırma´da 1987 Kış´ı nasıl geçmiş?
?BANDIRMA´DA KIŞ 1987?
?Tipi halinde yağan kar? İnsanın iliklerine kadar işleyen dondurucu bir soğuk? Kalın direkleri bir kibrit çöpü gibi kıran, koca ağaçları köklerinden söken, kiremitleri uçuran müthiş bir fırtına?
Ve işte Bandırma´da MART 1987? Hani o meşhur ?kazma kürek? yaktıran MART?
?Daha ben gitmedim? dercesine Bandırma´yı özledi mi, çok mu sevdi nedir, tam eridi gitti derken aniden geliveren ikinci bir kar fırtınası Bandırma´yı yıllar öncesinin 1950 yıllarının Bandırması´na döndürüverdi. Aslında bugünkü manzara, eski kışları yaşayan Bandırmalılar için fazla sürpriz olmadı. Yıllar öncesi hemen hemen her sene yağan kar, şehir içinde bir karıştan az olmaz bugünkü gibi fazla vasıta, belediyenin elinde de kazma-kürekten başka karla mücadele edecek bir şeyi olmadığı için, kar haftalarca yerde kalır, dondurucu bir soğukla beraber tam bir karakış yaşanırdı.
Tabi 1950´li yılların kışlarını yaşayan o günün çocuklarına ?Bu da bir şey mi?? diyen babaları, anneleri de 1940´ların büyük kışlarını ballandıra ballandıra anlatırdı.
Köy yollarının günlerce kapanması ve şehre köpeklerden başka kimsenin gelmemesiyle Bandırma tam bir sessizliğe gömülür, okullarla beraber birçok dükkânın da günlerce açılmadığı olurdu. Bugün ise hemen bütün kuyumcu dükkânlarının açılmadığı görüldü. Çoktandır böyle kışa alışık olmayan halkın gözü ?altını-maltını? görmüyor; kimisi ekmek derdine düşmüş, kimi mum, makarna, un satıcılarına kimileri de tüpgaz satıcılarına koşmuştu. 30-40 sene sonra değişmeyen en önemli görüntü, fırın önlerindeki kuyruklar oldu.
O yıllarda Göbel´den gelecek elektriğimiz, pirenlik kırında devrilecek direk olmayınca odunla ekmek pişiren fırınların elektrik sorunu olmazdı. Bu fırınların o karakışta ekmeklerini bakkallara dağıtacak şimdiki gibi son model arabaları da olmadığı için bu servis işini karakış demeyen ?fedakâr ve cefakâr? merkepler yapardı. Zincir takma derdi olmayan bu merkepler fırıncıların en önemli servis aracı olur, bunların en hızlıları da Kılkışlı fırınında bulunduğu söylenirdi.
O kış gecelerinin en güzel içeceği ?boza? idi. Bandırma´da bozayı ilk imal eden ve satan, bugüne kadar gelmesini sağlayan, elinde güğümü, belinde bardak taşıyan kemeriyle rahmetli bozacı Faik ustanın tatlı ve yumuşak sesi, karda yürürken çıkardığı sese karışır, karlı Bandırma gecelerine renk katardı. Bu sesi duyan Bandırmalılar bir bir kapıya çıkar, boza almak isteyenler ellerinde kaplarla beklerdi.
O güzel karlı günlerin en güzel eğlencesi şüphesiz kızak kaymaktı. Adeta bir kayak pisti görünümündeki Bandırma´nın bayırlarında kızak kayan zamanın çocukları, gençleri gündüz doyamadıkları kaymayı gece de sürdürürlerdi. İşte Tekke Cami bayırı, işte Bentbaşı cami yanındaki, 17 Eylül İlkokulu´nun,
Paşabayırın kayak pisti haline gelen uzun bayırları? Ve işte Kabasakal´ın dik yokuşu. Zamanında evinin önünde bulunan bu bayırda defalarca kızak kayan Ticaret Odası Başkanı Sayın Osman Eriş kilosundan mı nedir, düşerim de kalkamam endişesinden olacak herhalde şimdi sadece kayan çocukları seyretmekle yetiniyor.
Her şey iyi güzel de evinin odunu, kömürü, ekmeği olanlar için bu, ?kalan kalır giden gider? devrinde Allah, fakire fukaraya acısın.
Şimdi bugün 2020´nin kışına bakacak olursak 2-3 gün yağmurlu fırtınalı günden sonra her taraf günlük güneşlik? Nasıl ?Kış? ise bu?...