Takvimler 27 Nisan 2014'ü gösterirken, bu garipliklerden birisi daha yaşandı yeşil sahada…

Bu seferki tahmin ediyorum rakiplerinin bile içini sızlatan cinsten olmuştu üstelik…

Futbol tarihinin en az hata yapan, en yüksek yüzdeli oyuncularından birisi olan Steven Gerrard, gönül verdiği Liverpool'la futbol hayatı boyunca şampiyonluğa belki de ilk defa bu denli yaklaşmışken, maçın 45+3. dakikasında ayağı kayınca fırsattan istifade eden tanıdık bir isim Demba Ba'nın kaptığı topun golle sonuçlanmasına engel olamamış, maç sonuna kadar takım olarak her yolu denemelerine rağmen eşitliği yakalayamamış ve son dakikada yedikleri ikinci golle de şampiyonluğu o seneki en büyük rakipleri Chelsea'ye armağan etmişlerdi…

Evet bütün bunların ufacık ve tek bir sebebi vardı… Gerrard'ın ayağı kaymıştı… Zamanında kendisini Liverpool'da kazandığının 5 katı maaşla transfer etmek istediklerinde bir saniye bile düşünmediği takıma karşı, belki de işte "sadece bunu yaşamak için bir ömür burada nöbet bekledim" diyebileceği bir maçta, bir anlık ayak kayması sonucu kaptanlığını yaptığı takımının şampiyonluğu kaybetmesine neden olmuştu.

O gol sonrasında yüzündeki tarifsiz ifade maç boyunca değişmemişti… Savaş kaybeden bir kumandanın beylik silahıyla kendi canını alışındaki trajik ama saygı duyulası tavır kim bilir Gerrard'ın muhtemelen gözüne uyku girmeyen o maç gecesinde aklına bir an olsun düşmüştür…

Bundan 20 yıl sonra, "en unutamadığın an nedir?" sorusunu sorduklarında, hiç şüphesiz Şampiyonlar Ligi şampiyonluğu, UEFA kupası, Dünya Kupaları değil o talihsiz anı anlatarak cevap verecektir her seferinde…

İşte futbolu bu yüzden sevmiyor muyuz zaten?

Tahmin edilemezliği, yaşattığı yoğun duyguları, hataları, kısacası hayata dair benzerlikleri değil mi bizi futbola aşık eden…

Yine de biz bütün çaresizliğimize rağmen, bir duayla bitirelim yazımızı…

Allah kimsenin ayağını kaydırmasın!