Aboubakar insan şaşar

 Adamın boyu posu iyi. Top ayağına yakışıyor. Vurdumu ses getiriyor. Golde atıyor daha ne isteyelim. Ben merak ediyorum bunca meziyet sahip Aboubakar'ın düşünce kapasitesi yeteneklerini karşılamıyor mu? Soru bu. Ama ben başa dönüyorum.
Daha ne isteyelim dedik ya! İstemek hakkımız. Heyecan istiyoruz. Top sana gelince yüreğimiz kıpırdasın istiyoruz. Daha  güzel goller istiyoruz. Ama sen ne yapıyorsun bir sarı kart, bir sarı kart daha kırmızıdan oyun dışı.
İşte eziyetin başladığı nokta. Futbol 11 kişiyle oynanır. Bir bakıyorsun Beşiktaş 10 kişi. Sayının eksildiğine mi yanarsın, heyecan duygumuz yaralanacak ona mı yanarsın, oyunun tadı kaçacak buna mı yanarsın? Yanarda yanarsın. En önce maçta Şenol Hoca yandı. Nereden anladın diyeceksiniz, zaten belli de kırmızı kart çıkınca neye döndü adamın yüzü. Bu gördüğümüz, göremediklerimizi izlesek beynimiz hallaçla atılmışa döner. Ha bu arada Aboubakar ne yapıyor. Daha az yoruluyor, erkenden soyunma odasına gidiyor duş falan sonra cep telefonu alo naberler. Üzülüyor mu? Sanmam.
Gelelim sadede. Kardeşim nedir çektiğim bu eziyet? Nedir bu çektiğim korku? Eşit sayıda ki takımlardan biri düşmüş eksiye, oyunda denge kalmamış otur bunu seyret diyorsun bana. Neden arkadaş neden? Adam'ın zekası sarı kart kurallarına yetmeyecek, ya da canı isteyip sarı kart görecek, cezasını ben çekeceğim; o da oldu abi ne yapayım, diyecek.
Var mı böyle bir uygulama? Arkadaş kim hatayı yapmışsa cezayı o çeksin. Kural mı değişecek? Değişsin. Ortalık yıkılacak mı? Yıkılsın. Yahu siz bunu insanlık ceza çeksin diye mi uyguluyorsunuz? Yeter artık yeter.
Arkadaş daha çok Aboubakar var biz bakarken şaşıralım diye.